In juni 1942 wordt aan het zuidelijke deel van het Oostfront een nieuw zomeroffensief gestart. Het Duitse leger moet in 1942 bereiken waar het in 1941 niet in was geslaagd: de Sovjet-Unie in één campagne verslaan. Een onderdeel van dit offensief is het veroveren van Stalingrad, de industriestad aan de Volga. Het Duitse 6. Armee bereikt eind augustus de grote rivier ten noorden van Stalingrad en de strijd om de stad barst los.

De jonge, idealistische pelotonscommandant Leutnant Hans von Witzland (Kretschmann), afkomstig uit een aristocratische militaire familie, is met zijn bataljon in Italië op de trein gezet naar het Oostfront. Zijn peloton maakt deel uit van het 336. Pionier-Bataillon, een genie-eenheid die naar Stalingrad wordt gestuurd om het 6. Armee te ondersteunen en de impasse te doorbreken. Met de rauwe, ervaren Unteroffizier Manfred 'Rollo' Rohleder sluit Von Witzland een weddenschap af over wie het er levend vanaf gaat brengen.

Van het rustige Italië komen ze midden in de hel terecht: in Stalingrad wordt op verschrikkelijke wijze oorlog gevoerd. Na de eerste aanval van de Sturmpioniere zijn er van de 400 man van het bataljon nog maar 62 in leven.

Von Witzland probeert zijn eer echter te behouden en blijft een mens temidden van het oorlogsgeweld, soms tot ergernis van zijn superieuren en ondergeschikten. Uiteindelijk gaat Von Witzland, in de ogen van zijn commandant, te ver: hij wordt met een paar van zijn mannen overgeplaatst naar een strafeenheid. Hier wordt de strijd alleen maar zwaarder. Naast hun geweten moeten Von Witzland en zijn mannen ook nog vechten tegen de Sovjets, de kou en de honger.

"Stalingrad" is een echte anti-oorlogsfilm. Men krijgt in 134 minuten een duidelijk beeld van de hardheid van de oorlog, van de gewone soldaat in de oorlog en zijn strijd om te overleven. De bloederige, realistische beelden van de soldaten die een arm of een onderlichaam missen, werden tijdens de productie zelf ook als zeer schokkend ervaren. Ze werden pas geëvenaard met de release van Steven Spielbergs "Saving Private Ryan" in 1998.

Een van de weinige minpunten is dat de kijker niet veel te weten komt over de personages en hun karakters. Men heeft, net als bij Das Boot, geprobeerd ook wat van de psychologische kant van de mens te laten zien, maar door het gebrek aan diepgang zal de kijker minder medeleven voelen, wat een gemiste kans is. Daarnaast zijn de karakters van de personages soms wat onrealistisch. Met name de Duitse Hauptmann Haller (Dieter Okras) is een overdreven bad guy. Hierdoor worden de soldaten afgespiegeld als slachtoffers van het regime die allemaal simpelweg hun bevelen opvolgden.

"Stalingrad" won drie Bavarian Film Awards (Best Cinematography, Best Editing en Best Production) en werd genomineerd voor de hoofdprijs van het Internationale Filmfestival van Moskou, de Golden St. George.

"Stalingrad" is geen film waarbij alles nog op zijn pootjes terecht komt, maar daardoor wel een bijzonder realistische film. Het geeft de waarheid van de oorlog genadeloos weer.