Stephen E. Ambrose, vooral bekend geworden bij het grote publiek na de verfilming van zijn boek “Band of Brothers” door Stephen Spielberg, doet in “De Pegasus Brug” een zeer geslaagde poging om de Britse bijdrage aan D-Day, 6 juni 1944, meer in het voetlicht te laten treden. Mede door zijn “Band of Brothers” en de U.S. Airborne-hype in boekenland die hierna is ontstaan, zou je haast gaan denken dat alleen Amerikaanse paratroepen deel namen aan de inval in bezet Europa. Met “De Pegasus Brug” probeert Ambrose de verhoudingen weer teug te brengen tot hun werkelijke proporties. Met dit boek krijgen de Britse luchtlandingstroepen de eer waar zij recht op hebben.

De overval op de bruggen bij Bénouville-Ranville over het Kanaal van Caen en de Orne werd geleid door Major John Howard. De brug over het Kanaal van Caen zou later de naam Pegasusbrug krijgen, genoemd naar het embleem van de Britse luchtlandingstroepen. Door deze gewaagde actie werd Howard de leider van de eerste geallieerde eenheid die strijd zou leveren met Duitse troepen in Normandië op 6 juni 1944. Door met zes Horsa-zweefvliegtuigen tot bijna bovenop de twee bruggen te landen, werd een totale verrassing bereikt en wisten de Britten met 181 manschappen in slechts een kwartier tijd deze vitale bruggen in handen te krijgen. De bruggen waren belangrijk omdat ze aan de ene kant als uitvalsmogelijkheid konden dienen voor de troepen die later op de stranden aan land zouden komen. Aan de andere kant zouden de bruggen voor de Duitsers kunnen dienen als springplank voor het aanvoeren van versterkingen waaronder pantsertroepen. De opdracht van Howard was dan ook simpel: “Neem de bruggen in bezit en hou ze vast tot aflossing is gearriveerd”. Hiervoor kreeg Howard al snel hulp van zijn 5th Para Brigade die iets verder geland was. Uiteindelijk zouden Howard en zijn manschappen pas na de middag van 6 juni 1944 worden afgelost door de bij Ouistreham gelande 1st Special Service Brigade van Lord Lovat.

Zoals we van Ambrose mogen verwachten is “De Pegasus Brug” een gedetailleerd en meeslepend verhaal. Het boek neemt je mee met de Britten vanaf hun opleiding tot en met de uitvoering van hun opdracht. Het is een boek zoals we dat gewend zijn van Ambrose: meeslepend, makkelijk te lezen en boeiend. Het enige minpuntje dat genoemd zou kunnen worden, zijn de soms wat onlogisch lijkende overstappen van het Britse oogpunt naar het Duitse oogpunt. Dat mag echter de pret niet drukken. Het is een waar eerbetoon geworden aan de Britse luchtlandingstroepen die deelnamen aan D-Day op 6 juni 1944.