Tegenwoordig zijn er meerdere boeken te vinden, waarin de Waffen-SS en de bijbehorende mythes worden verheerlijkt. De SS’ers zouden zogenaamd de beste soldaten ter wereld zijn en in dit boek worden de SS en Felix Steiner, een SS commandant, uitgebreid geprezen. Het boek is in 1945 uitgegeven. Het gaat over een Zweedse SS soldaat, Erik "Jerka" Wallin en is bewerkt door de Zweed Thorolf Hillblad, die als oorlogsverslaggever bij de Waffen-SS eenheid Leibstandarte Adolf Hitler diende.

De Waffen-SS en Felix Steiner worden uitgebreid geprezen. Er wordt ingegaan op hoe hard de SS vocht onder onmogelijke omstandigheden, hoe de Waffen-SS steeds weer de Wehrmacht moest redden, en hoe de SS er steeds voor zorgde dat het front gestabiliseerd werd. Opmerkingen zoals onder andere, "…the Waffen SS, possibly the finest fighting force the world has seen since Leonidas and his Spartans at Thermopylae, the bravest of the brave…" komen meerdere malen voor. Felix Steiner, de SS commandant, wordt in het boek zelf ook direct aangesproken: "Felix Steiner was a great soldier, divinely gifted, leader and comrade. We will never forget you!" Het geeft een beeld van wat voor soort boek dit is.

Op basis van deze criteria zou het eenvoudig zijn om het boek aan de kant te schuiven. Toch zijn er enkele belangrijke aspecten om in het achterhoofd te houden. De waarde van het boek zit niet in de tekst zelf, maar in de rechtvaardigingen van alles. Het geeft inzicht in hoe een Waffen-SS’er terugkijkt op het recente verleden. Het boek is geschreven in het najaar van 1945. Het geeft inzicht in het ontstaan van de SS mythe. Alle bekende argumenten worden aangehaald en allerlei geromantiseerde oorlogsbeelden aangestipt. Het nazistische gedachtegoed wordt uitgebreid geprezen, terwijl het communisme een verderfelijk iets is. Het is een Europees leger en de Waffen-SS is de elite.

De hoofdpersonen zien duidelijk zichzelf als de goede soldaten, die dapper vechten onder de meest onmogelijke omstandigheden. Allerlei excuses worden behandeld voor het Duitse verlies, zoals dat het Rode Leger alleen maar kon winnen door eindeloze hoeveelheden troepen naar het front te sturen en door gigantische verliezen te accepteren. De Tiger tanks zijn onverslaanbaar en voor iedere meter grond lijdt de vijand honderden of duizenden verliezen. Er is niet veel zelfreflectie.

Het boek is relatief kort en bevat enkele foto’s van betrokken personen. De stijl is rauw en direct. Het is geschreven voor geïnteresseerden die bekend zijn met de oorlog en niet bedoeld voor een breed publiek. In het voorwoord merkt Thorolf Hillblad al op dat het boek 50 jaar na publicatie nog steeds in omloop is.

Vanuit deze context gezien, is het boek dus interessant voor onderzoekers of mensen die meer willen weten over hoe de SS mythe tot stand kwam of hoe de Waffen-SS’ers zichzelf zagen en handelingen rechtvaardigen. Qua beschrijvingen van de gevechten die Wallin meemaakte, of over hoe de Zweedse vrijwilligers bij de Waffen-SS terecht kwamen, zijn er betere boeken elders te vinden. Het boek is vol van nazipropaganda, dus weet waar je aan begint.