‘De wereld gedeeld door twee’ is een fictief verhaal, losjes gebaseerd op het echte verhaal van Charlie Fisk, maar een geromantiseerde versie ervan. Het boek vertelt het verhaal van Charlie Fish uitvinder van de atoombom. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Charlie als wiskundige mee aan het geheime Amerikaanse Manhattan Project. Zijn bijnaam was de Ontsteker, aangezien hij de atoombom aan het ontwerpen was. Maar Charlie kreeg steeds meer last van zijn geweten. Hij begon zich steeds meer bewust te worden van de schade die de enorme bom zou kunnen aanrichten.

Chicago, 1944; Charlie werkt in een wiskundeteam bij zijn oom. Zijn moeder had aan haar broer gevraagd of hij Charlie uit het leger kon houden. In zijn vrije tijd ontmoet hij Brenda, die in de muziekwinkel van haar ouders werkt. Ze worden verliefd op elkaar. Charlie blijkt de meest briljante wiskundige van het team te zijn en hij wordt ingehuurd voor een geheime operatie: project Manhattan in Los Alamos. Hij vertrekt naar de onbekende plek.

"Charlie droeg zijn nieuwe overjas met daaronder een ruimvallend pak. Hij sleepte twee plunjezakken achter zich aan. Ik vond het een beetje sneu dat al zijn spullen in twee saaie, groene canvaszakken pasten. De oorlog reduceerden iedereen."

Charlie reist af naar Los Alamos.

"Opeens voelt hij het gewicht van de situatie: over een paar seconden zou hij arriveren op een voor hem totaal onbekende plek, gaan samenwerken met mensen die hij nog nooit had ontmoet, en hij mocht er met niemand over praten."

Charlie wordt gebruikt om een nieuw soort ontsteker te ontwikkelen waarbij zoveel mogelijk ontstekers tegelijk af moeten gaan. Heel langzaam begint het hem te dagen wat het doel van de ontsteker is. Hij beseft dat hij een hoofdrol heeft in het project.

"Giles boog zich naar hem toe. ‘Gaat het?’. ‘Lieve deugd’, wist Charlie eindelijk uit te brengen.’Het begint bij mij.’"

De anderen beginnen hem Ontstekers te noemen, wat Charlie veel doet.

"Charlie stond bij de deur en voelde ergernis opkomen. ‘Dat is niet eerlijk. Ik ben niet verantwoordelijk voor hoe deze technologie wordt gebruikt. Als er al een ontsteker is dan is het Oppenheimer zelf. Ik ben gewoon een wiskundige die doet wat hem wordt opgedragen.’"

Hij krijgt steeds meer last van zijn geweten, wetende dat de enorme ontsteker heel veel schade aan kan richten.

"En wat als het hem lukte? Was hij dan een held of een monster? Hoe zou zijn ontdekking worden gebruikt?"

Hij kan er niet over praten met Brenda, aangezien het project geheim is. Daarom ziet Brenda zijn twijfel onterecht aan voor onzekerheid. Ze spoort hem aan door te werken, wat hij doet.

"Hadden ze hem maar niet Ontsteker genoemd. Dat was beledigend. Het deed af aan de complexiteit van zijn werk. Het maakte hem onderdeel van het doel van de Gadget. Hij hield zich voor de honderdste keer voor dat hij niet aan een bom werkte en ook niet meehielp aan het doden van onschuldige burgers. Hij was slechtst een pion, die goed was in het berekenen van krommingen en in solderen. Hoe het land zijn werk gebruikte, was niet zijn probleem. Hij was gewoon een soldaat. Hij was gewoon een man."

Het uiteindelijke product: de atoombom, werd door Amerika in 1945 gebruikt tegen Japan met catastrofale gevolgen. Charlie trok zich terug uit de wiskundige wereld en nam een baan bij een muziekwinkel, op aanraden van Brenda.

‘De wereld gedeeld door twee’ is een mooi boek. Het is ietwat langdradig en de onschuldige rol die Charlie constant probeert aan te nemen botst met zijn overduidelijke besef dat hij een megasterk wapen aan het maken is. Maar het verhaal is mooi geschreven en maakt een zeer heftig onderwerp toegankelijk. Zeker een aanrader.