Verwundetenabzeichen 1939

De gewondenonderscheiding type 1939 (Verwundetenabzeichen 1939) werd ingesteld op 01-09-1939 door Hitler, om de gewonde soldaten te kunnen onderscheiden. Het werd uiteindelijk de meest uitgereikte onderscheiding en tevens ook één van de meest gewaardeerde, omdat deze onderscheiding alleen door bloed verlies te verkrijgen was. Bevriezing van lichaamsdelen was de enigste ziekte waar deze onderscheiding ook voor kon worden uitgereikt. De onderscheiding werd in drie varianten gemaakt namelijk in zwart, zilver en goud. In eerste instantie werd deze onderscheiding alleen aan militair personeel uitgereikt, maar vanaf maart 1943 kon deze onderscheiding ook worden uitgereikt aan burgers die gewond waren geraakt tijdens luchtbombardementen. Dit kwam door het toenemende aantal grote Geallieerde luchtaanvallen en daardoor vond men het toepasselijk om het steeds hoger oplopend aantal burgerslachtoffers met deze onderscheiding te onderscheiden.

Twee interessante ontvangers van het verwundetenabzeichen 1939 zijn:
SS-Sturmbahnführer Boris Kraas en SS-Unterscharführer Thomas Heller Cooper.
SS-Sturmbahnführer Boris Kraas raakte tijdens de oorlog aan het Oostfront maar liefst 16 keer gewond in 4 jaar tijd. Zijn 16e verwonding was tevens zijn laatste. Hij overleed aan deze verwonding op 13-02-1945 in een Reservelazarett in Linz/Donau.
SS-Unterscharführer Thomas Heller Cooper was één van de weinige Britten in het Duitse leger en de enigste die een Duitse onderscheiding heeft ontvangen. Hij raakte in februari 1943 in de buurt van Schablinov (Rusland) ernstig gewond aan zijn beide benen, waarvoor hij later met de gewonden badge in zilver (verwundetenabzeichen in silber) werd onderscheden.

De zwarte versie werd meestal uitgereikt in een papieren zakje waar de onderscheidingsnaam opgestencild was. De zilveren en gouden versie werden meestal uitgereikt in een zwarte of wijnrode doos, met een gelijkkleurige binnenzijde. Later tijdens de oorlog werden deze twee ook in papieren zakjes uitgereikt. De onderscheiding werd uitgereikt met een standaard onderscheidingsdocument en werd op de linkerborstzak gedragen, onder alle andere aanwezige onderscheidingen. De uitreiking werd tevens vermeld in het Soldbuch. Enkele bekende producenten zijn: Wilhelm Deumer uit Lüdenscheid (3), Steinhauser & Lück uit Lüdenscheid (4), Gustav Brehmer uit Markneukirchen (13), Alois Rettenmaier uit Schwabisch-Gmund (16), B.H. Mayer uit Pforzheim (26), Hauptmunzamt uit Wenen (30), W. Hobachter uit Wenen (32), Klein & Quenzer AG uit Idar/Oberstein (65), Overhoff & Cie uit Lüdenscheid (81), Josef Rücker & Sohn uit Gablonz ad N. (92), Rudolf Wächtler & Lange uit Mittweida (100), Carl Wild uit Hamburg (107), Rudolf Schanes uit Wenen (124), Frederich Orth uit Wenen (L/14), Rudolf Souval uit Wenen (L/22) en Boerger & Co uit Berlijn (L/57).