Panzervernichtungsabzeichen in Silber

De tankvernietigingsbadge in het zilver is door Hitler ingesteld op 9 maart 1942, om soldaten (geen tankbestrijdingseenheden) te onderscheiden die eigenhandig een vijandelijk pantservoertuig hadden vernietigd met een raket, explosief of granaat. De onderscheiding werd met terugwerkende kracht ingesteld vanaf het begin van de invasie van de Sovjet Unie (22 juni 1941).

De tankvernietigingsbadge bestond uit een zwarte Panzer Mk IV tank (43mm x 18mm) die bevestigd was op een zilver lint. De tank is op het lint bevestigd middels drie steken door een klein metaalachtig langwerpig plaatje wat afgedekt was met zwart katoen. Het zilveren lint heeft op 2 mm afstand van de bovenkant en ook aan de onderkant een horizontaal lijntje (4mm) lopen van zwart katoen.

Onderscheidingscriteria:
Het eigenhandig vernietigen van één vijandelijk pantservoertuig met een handwapen zoals een panzerfaust, explosief, handgranaat, etc.
Voor deze onderscheiding kwamen geen tankbestrijdingseenheden in aanmerking.

Originele instellingstekst:

Bekanntmachung des Oberkommandos des Heeres vom 9. März 1942:

"... Der Führer genehmigt die Einführung eines Sonderabzeichens für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer. ...

2. Das Sonderabzeichen wird an Soldaten verliehen, die ab 22. Juni 1941 als Einzelkämpfer mit Nahkampfwaffen oder Nahkampfmitteln (Panzerbüchse, Gewehrgranate, geballte Ladung usw.) einen feindlichen Panzerkampfwagen oder sonstiges feindliches gepanzertes Fahrzeug im
Nahkampf vernichtet oder außer Gefecht gesetzt haben.

3. Das Abzeichen besteht aus einem Band aus Aluminiumgespinst von etwa 90 mm Länge und 32 mm Breite mit zwei eingewirkten schwarzen Streifen (3 mm breit), auf dem die aus Blech gestanzte Silhouette eines Panzerkampfwagens in schwarz angebracht ist.

4. Bei erneuter Verleihung wird ein weiterer Ärmelstreifen angelegt."