Japanse Onderzeebootjager Cha 107 (1943)

De Japanse Cha 107 was een voormalig, nog in aanbouw zijnde, Nederlands patrouillevaartuig, welke in 1945 in dienst kwam bij de Japanse marine als onderzeebootjager. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het schip weer in Nederlandse handen waarbij het uiteindelijk als logementschip dienst deed.

De Cha 107 was in 1942 als patrouillevaartuig voor de Nederlandse Marine in Nederlands-Indië op stapel gezet aan het Marine Etablissement in Soerabaja. Hoewel personeel getracht heeft het schip te vernielen voor de Japanners de scheepswerf overnamen, werd het schip door het Japanse No. 102 Marine Constructie en Reparatie Departement afgebouwd als onderzeebootjager. Op 27 februari 1943 werd het te water gelaten. Tijdens een bombardement op de haven faciliteiten van Soerabaja op 17 mei 1944 door vliegtuigen van Task Force 65, werden diverse schepen in de haven tot zinken gebracht en beschadigd. Hierbij waren onder andere de Cha 107 en het eveneens in aanbouw zijnde zusterschip Cha 108 (1943). Pas op 30 januari 1945 werd het schip afgeleverd.^[1]

De Cha 107 had een waterverplaatsing van 130 ton bij een lengte van 45,60 meter en een breedte van 5 meter. De diepgang betrof 1,40 meter. Aangedreven door vier Lorraine benzinemotoren met een totaal vermogen van 1.800 pk, kon een snelheid van 20 knopen (37,04 km/u) worden bereikt. De 18 bemanningsleden hadden de beschikking over een 47 mm / 40 kaliber Yamanouchi geschut, een 13,2 mm machinegeweer, een 7,7 mm machinegeweer en twee dieptebommenwerpers met 32 dieptebommen.^[2]

Over de inzet tijdens de Tweede Wereldoorlog id niet veel bekend. De Cha 107 werd in augustus 1945 terug gevonden in Batavia en ondergebracht bij de Dienst der Scheepvaart. Hier werd het opgelegd tot 1947, waarna de Koninklijke Marine het in gebruik nam als logementschip. Wat er daarna met het schip is gebeurd is niet bekend.

Noten

1. Kindell, 2018, pag. 192
2. Gogin, 2021, pag. 161