Canadese Fregat HMCS Dunver (K03)

Het fregat HMCS Dunver werd in oktober 1941 besteld, toen nog onder de naam Verdun. De naam werd gewijzigd om verwarring met andere schepen met de naam Verdun te voorkomen. Op 11 september 1943 kwam het schip in dienst bij de Royal Canadian Navy. Het schip werd voornamelijk ingezet bij escorte diensten in de Noord-Atlantische Oceaan. Op 23 januari 1946 werd de Dunver uit de vaart genomen. Haar romp werd in Royston, British Columbia gebruikt als golfbreker.

De HMCS Dunver werd in oktober 1941 besteld als River klasse fregat Verdun volgens het River-klasse (RCN Fregat) bouwprogramma van 1942 - 1943. De kiellegging vond plaats op 5 mei 1942 aan de Morton Engineering & Dry Dock Co. in Quebec City. Het schip was vernoemd naar de stad Verdun in Quebec. Omdat de naam mogelijk verwarring zou geven met andere schepen die onder de naam Verdun opereerden, werd de naam gewijzigd in HMCS Dunver. De naam Dunver is een schrijfwijze waarbij de letters van Verdun anders werden gerangschikt^[1]. Op 10 november 1942 werd het schip tewatergelaten en op 11 september 1943 in dienst genomen bij de Royal Canadian Navy.^[2]

Direct na haar in dienststelling nam het schip onderweg naar Halifax, deel aan de escorte van een konvooi dat onderweg was van Sydney naar Halifax. Hierna werd het schip pas verder gereed gemaakt voor haar operationele dienst te Pictou in Nova Scotia.^[3]

Volledig in dienst, werd de HMCS Dunver ingedeeld bij Escort Group C-5 van de Mid-Ocean Escort Force (MOEF). In juli 1944 nam het deel aan de grootste konvooi van de Tweede Wereldoorlog, HX 300. Op 19 januari 1944 was HMCS Dunver, samen met HMCS Hespeler (K489) betrokken bij het tot zinken brengen van de Duitse onderzeeboot U 484. In oktober 1944 keerde de Dunver terug naar Pictou voor onderhoud.^[4]

HMCS Dunver Bron: Wilco Vermeer collection

Het onderhoud kwam gereed op 27 december 1944, waarna HMCS Dunver werd ingedeeld in Halifax bij Escort Group EG 27. In juni 1945 werd de Dunver naar de westkust gezonden om hier gereed te worden gemaakt voor dient in de Zuidelijke Pacific. Hierbij zou het schip een koelsysteem ontvangen en een ander camouflagepatroon. Deze wijzigingen werden, vanwege de Japanse overgave in augustus 1945, niet afgemaakt.^[5]

Overtollig vanwege het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd HMCS Dunver opgelegd in Esquimalt, British Columbia en op 23 januari 1946 afgevoerd van de operationele lijsten.^[6] in 1948 werd het schip verkocht aan Wagner Stein & Greene. Ontdaan van haar opbouw en inventaris, werd de romp in Royston, British Columbia afgezonken om te dienen als golfbreker.^[7]

Noten

1. Durflinger, 2011, pag. 67-69
2. Macpherson, 1981
3. Macpherson, 1981
4. Skaarup, 2000, pag. 395
5. Macpherson, 1981
6. Macpherson, 1981
7. Souchen, 2020, pag. 187