Op 6 april 1941 vielen de Duitse strijdkrachten het Koninkrijk Joegoslavië binnen. In minder dan twee weken werd het land onder de voet gelopen en gaf het zich over. Direct na de bezetting werden er verspreid over het land diverse partizanengroepen opgericht die steeds wredere aanvallen uitvoerden op de bezetter. In het onherbergzame landschap konden de partizanen zich uitstekend verbergen.

In hoofdlijnen waren er twee grote partizanenbewegingen actief. De eerste waren de ‘Chetniks’, een groep die vooral bestond uit militairen van het Koninklijke Joegoslavische Patriottische Leger die zich niet hadden overgegeven maar de bergen in waren gevlucht. Deze groep steunde de Joegoslavische monarchie. De tweede groep stond onder leiding van de communistische Josip Broz Tito, de latere president van Joegoslavië. Deze groep stond juist tegenover de Joegoslavische monarchie, maar in de strijd tegen de As-mogendheden vochten ze zij aan zij met de Chetniks.

Als reactie op het groeiende verzet richtte SS-Gruppenführer und Generalleutnant der Polizei August Meyszner in 1941 de 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs Division Prinz Eugen (Eng.: 7th SS Mountain Division Prinz Eugen) op. Er was een nieuwe divisie nodig omdat de bestaande SS-divisies ingezet werden aan het oostfront. Deze nieuwe divisie bestond voornamelijk uit Duitse vrijwilligers en Duitssprekende inwoners uit Kroatië, Roemenië en Hongarije. Het was de eerste keer dat er actief rekruten geworven werden uit niet-Duitsers. De eisen die aan de rekruten werden gesteld waren ook anders dan gebruikelijk bij leden van de Schutzstaffel. De nieuwe rekruten werden niet in de eerste plaats vanuit de nazi-ideologie opgeleid om te strijden voor de Führer en het Derde Rijk, maar vooral om de Balkan te zuiveren van partizanen.

In de Engelstalige serie ‘Images of War’ verscheen onlangs een fotoboek over deze Duitse divisie, getiteld ‘7th SS Mountain Division Prinz Eugen at war 1941-1945’. Het boek van Ian Baxter laat aan de hand van beelden de geschiedenis van de divisie zien van haar oprichting in 1941 tot haar overgave in mei 1945.

Vanaf haar eerste inzet in het voorjaar van 1942 nam de divisie deel aan verschillende operaties op de Balkan, waaronder een aantal gerichte aanvallen op Tito die soms maar ternauwernood kon ontsnappen. Aan het einde van de oorlog voerde de eenheid een achterhoedegevecht tegen de oprukkende partizanen. Restanten van de divisie probeerden zich zover terug te trekken zodat overgave aan de geallieerde strijdkrachten mogelijk zou zijn. Dit lukte niet, waarna de divisie zich op 11 mei 1945 over moest geven aan de Joegoslaven. De eenheid die in de oorlog geen genade kende met de partizanen en de Joegoslavische bevolking, kreeg nu hetzelfde terug. Slechts enkelen soldaten overleefden de oorlog.

Het boek over de 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs Division Prinz Eugen is een interessant werk. Het boek beschrijft de harde strijd tegen de partizanen en de daarbij behorende guerrillaoorlog. De (veelal onbekende) foto’s geven een goed beeld van de omstandigheden waaronder de divisie opereerde en de wrede strijd die ze voerde. Het boek is opgedeeld in verschillende hoofdstukken die zijn voorzien van een inleiding. Hierdoor geeft het boek, naast een beschrijving van de divisie, ook een compleet overzicht van de oorlog in Joegoslavië.