Leonard Roy Harmon

Jeugd

Roy Leonard Harmon werd geboren op 21 januari 1917 in Cuero, Texas. Hij was de zoon van Cornelius en Naunita Harmon. Hij slaagde voor de Daule High School en tijdens de depressiejaren hielp hij met verschillende klusjes in en om een historisch pand in Cuero. Op 3 december 1937 kreeg Elene Ross van hem een zoon, hoewel Harmon niet met haar getrouwd was. Op 10 juni 1939 ging hij in dienst bij de marine waarvoor hij zich aanmeldde in Houston. Hij volgde training in Norfolk, Virginia, en meldde zich op 28 oktober 1939 op de zware kruiser USS San Francisco, die daar ook aangemeerd lag. Aan boord van dit schip klom hij op tot mess attendant first class. Er stonden voor hem als Afro-Amerikaan geen andere opties open.^[1]

USS San Fransisco

Het schip werd op 10 februari 1934 in dienst genomen door de Amerikaanse marine. De San Fransisco bleef de ergste rampen van de Japanse aanval op Pearl Harbor bespaard, hoewel het hier wel in de marinehaven lag aangemeerd. Het schip droeg machinegeweermunitie over aan een de tegen Japanse vliegtuigen terugvechtende mijnenlegger USS Tracy (DM-19), terwijl bemanningsleden aan boord gingen van de USS New Orleans om daar te helpen met het luchtafweergeschut. Andere bemanningsleden op de schepen vochten terug met beschikbare geweren en machinepistolen. Het schip werd klaar gemaakt om in actie te komen.^[2] Na de aanval op Pearl Harbor leverde het schip een bijdrage aan de strijd op de Stille Oceaan. De Slag om Guadalcanal begon op 12 november 1942 met de Japanse luchtaanval op de Amerikaanse oorlogsschepen, die de transportschepen beschermden die versterkingen aan land zetten bij Lunga Point, in het noorden van het eiland. Nadat er een melding kwam van een naderende Japanse luchtaanval, vertrokken de aanwezige schepen om 13:18 uur. Vijftig minuten later begon de aanval met 21 Japanse vliegtuigen.^[3]

Acht minuten later vloog een beschadigd torpedovliegtuig tegen de USS San Francisco aan. De dodelijke lading van het vliegtuig trof geen doel, maar het vliegtuig zelf ramde wel het schip. Het vliegtuig ramde de controlepost Battle II, draaide er om heen en viel overboord. De vuurleiding en de radar van het schip werden door de aanval buiten gevecht gesteld, de tweede commandopost, Battle II, vloog in brand. 15 mannen werden gedood, 29 raakten gewond en één raakte vermist. De gewonden werden aan boord van het transportschip USS President Jackson (AP-37) gebracht. Later kwam er een melding binnen over een Japanse oppervlakte vloot, die in aantocht was. Daarop besloten de schepen om te keren. Ondertussen werden de herstelwerkzaamheden op de USS San Francisco voortgezet en kon de post Battle II weer in gebruik worden genomen.^[4]

Japanse aanval

Na middernacht, op 13 november, voer USS San Franscisco, met een zware kruiser, drie lichte kruisers, en acht torpedobootjagers, ten noorden van het eiland Guadalcanal. Om 01:25 uur werd de Japanse vloot ontdekt op ongeveer 25 kilometer naar het noordwesten. Om 01:48 uur opende de San Franscisco het vuur op haar doelwit. In de chaos, die daarop ontstond schoot de San Franscisco ook op de USS Atlanta, die ernstige schade opliep.^[5] De San Franscisco werd door de Japanners zelf ook beschoten. Het navigatiedek werd geraakt en de leiding van het schip ging over naar Battle II. Deze werd echter ook snel geraakt en opnieuw was de bevelvoering van het schip buiten gevecht gesteld. Pas nadat de vijand stopte met schieten staakte ook de San Franscisco de aanval. In totaal waren tijdens het gevecht 77 mannen gedood aan boord van USS San Fransisco, waaronder Schout-bij-Nacht Daniel J. Callaghan en kapitein Cassin Young. 105 waren gewond geraakt en 7 waren vermist. 3 daarvan zouden worden teruggevonden. Het schip was 45 keer geraakt. 22 branden waren uitgebroken en geblust.^[6]

Harmons heldendaad

Zonder zich te bekommeren om zijn eigen veiligheid, hielp Harmon aan boord van USS San Fransisco de gewonden te verplaatsen naar een hulppost. Hij werkte samen met Lyndford Bondsteel, een apothekers assistent derde klasse. Deze kon onder leiding van medische officieren bijstand en eenvoudige behandelingen uitvoeren bij zieke of gewonde bemanningsleden.^[7] Terwijl het geweld losbarstte, deed Harmon als brancarddrager op het dek zijn uiterste best om gewonden in veiligheid te brengen.^[8] Hij werd gedood toen hij zichzelf tussen Bondsteel en vijandelijk vuur plaatste. Voor deze uitzonderlijke heldendaad werd hem postuum het Navy Cross toegekend. De aanbeveling luidt:

"The President of the United States of America takes pride in presenting the Navy Cross (Posthumously) to Mess Attendant First Class Leonard Roy Harmon (NSN: 3600418), United States Navy, for extraordinary heroism and devotion to duty in action against the enemy while serving on board the Heavy Cruiser U.S.S. SAN FRANCISCO (CA-38), during action against enemy Japanese naval forces near Savo Island in the Solomon Islands on the night of on 12 - 13 November 1942. With persistent disregard of his own personal safety, Mess Attendant First Class Harmon rendered invaluable assistance in caring for the wounded and assisting them to a dressing station. In addition to displaying unusual loyalty in behalf of the injured Executive Officer, he deliberately exposed himself to hostile gunfire in order to protect a shipmate and, as a result of this courageous deed, was killed in action. His heroic spirit of self-sacrifice, maintained above and beyond the call of duty, was in keeping with the highest traditions of the United States Naval Service. He gallantly gave his life for his country."

De San Francisco bracht veel helden voort. Er werden drie Medals of Honor uitgereikt aan bemanningsleden, waaronder een voor Daniel Callaghan, evenals 32 Navy Crosses, waarvan 22 postuum. Een daarvan was bestemd voor Cassin Young. Daarnaast werd het schip ook onderscheiden met een Presidential Unit Citation.

USS Harmon

Op 21 mei 1943 maakte Frank Knox bovendien bekend dat er een schip naar Harmon vernoemd zou worden. USS Harmon, een Destroyer Escort, werd op 25 juli 1943 te water gelaten.^[9] Harmon was de eerste Afro-Amerikaan die een torpedobootjager naar zich vernoemd kreeg.^[10] Dat werd in de Evening Star van 22 maart 1943 als volg bekend gemaakt:

Escort Vessel to Bear Name of Colored Hero
Secretary of the Navy Knox has approved the naming of a destroyer escort vessel for the colored mess attendant who lost his life in the naval battle of Guadalcanal in mid-November. The first American warship named for a colored person, it will be designated the U. S. S. Harmon.
The mess attendant was Leonard Roy Harmon, who was aboard the cruiser San Francisco during the great sea battle. Mr. Harmon, 26 [sic] son of Mrs. Naunita Harmon Carroll, Cuero, Tex. assisted throughout the engagement in caring for wounded men and removing them from battle stations to dressing stations aboard ship.
He was killed, the Navy said, when he deliberately exposed himself to hostile gun fire to protect a shipmate. The Secretary has awarded him the Navy Cross posthumously."^[11]

USS Harmon kwam in actie op de Stille Oceaan en bleef in dienst van de Amerikaanse marine tot augustus 1965. In januari 1967 werd het schip verkocht als schroot. De naam van Harmon bleef, hoewel het schip er niet meer was, voortleven binnen de Amerikaanse marine.

Voorbeeld

Harmon zelf werd een voorbeeld voor Afro-Amerikanen. Met het volgende artikel in de Detroit Tribune werd op Memorial Day 1943 stil gestaan bij zijn offer:

Memorial Day, 1943

[…] Many such instances of Negro heroism might be cited, including that of the Negro hero, Leonard Roy Harmon, who fought so gallantly and died so heroically in Pacific battles against the Japs that the Navy is soon to launch a U.S. destroyer named in his honor.
Such patriotism and heroism are worthy of the highest praise. It is our sincere hope that the sacrifices made by these and countless other heroic members of our race will not be forgotten after the war. We earnestly trust that in the peace which shall follow this conflict, our people and oppressed minority peoples of the earth will receive a larger measure of justice, democracy and freedom. Peace founded upon any other basis will be fruitless and of brief duration and the sacrifices we are now being called upon to make in sweat, tears and blood have been all in vain."^[12]

Noten

1. Handbook of Texas Online, Richard Allen Burns, "HARMON, LEONARD ROY", www.tshaonline.org/handbook/online/articles/fhady.
2. Naval History and Heritage Command, San Francisco II (CA-38)1934-1959, www.history.navy.mil.
3. Naval History and Heritage Command, San Francisco II (CA-38)1934-1959, www.history.navy.mil.
4. Naval History and Heritage Command, San Francisco II (CA-38)1934-1959, www.history.navy.mil.
5. Naval History and Heritage Command, Atlanta III (CL-51)1941-1943, www.history.navy.mil.
6. Naval History and Heritage Command, San Francisco II (CA-38)1934-1959, www.history.navy.mil.
7. U.S. National Library of Medicine, A Pharmacist's Mate First Class, circulatingnow.nlm.nih.gov.
8. Naval History and Heritage Command, Harmon (DE-678), www.history.navy.mil.
9. Handbook of Texas Online, Richard Allen Burns, "HARMON, LEONARD ROY", www.tshaonline.org/handbook/online/articles/fhady.
10. Jet, 13 november 1952.
11. Escort Vessel to Bear Name of Colored Hero’, Evening Star, 22 mei 1943, 5.
12. ‘Memorial Day, 1943’, The Detroit Tribune, 29 mei 1943, 16.