Het schoolvak geschiedenis is al lange tijd onderwerp van discussie. Enerzijds staat de toekomst van het vak onder druk. In de onderbouw van het middelbaar onderwijs is geschiedenis geen verplicht vak. In de bovenbouw heeft geschiedenis slechts in de helft van de te kiezen profielen een plek in het curriculum. In de meest recente toekomstplannen voor het onderwijs (Ons Onderwijs 2032) is geen plaats meer voor geschiedenis als zelfstandig vak. Anderzijds hebben de nodige VMBO-scholen de laatste jaren het vak geschiedenis weer omarmt, nadat het op veel scholen jarenlang was opgegaan in het vak Mens&Maatschappij. Veel gehoord daarbij is de drang naar verhalend en levendig geschiedenisonderwijs. In dat opzicht is het ook niet vreemd dat de Kleio Klasseprijs 2016 door de vereniging van docenten geschiedenis werd toebedeeld aan het derde boek uit de serie ‘Vet oud!’, een bundeling van geschiedenisverhalen. Onlangs verscheen ook het vierde deel uit deze serie, dat geheel in het teken staat van de Tweede Wereldoorlog.

De boeken van ‘Vet oud!’ zijn geschreven door geschiedenisdocenten Richard Zuiderveld en Aant-Jelle Soepboer. Beide geven ze les aan middelbare scholieren in de leeftijd van elf tot vijftien jaar. Volgens Zuiderveld en Soepboer komt de geschiedenis het meest tot leven als er spannend en meeslepend over wordt verteld. In 2012 brachten ze hun eerste deel uit van ‘Vet oud!’. In de eerste drie delen komen allerlei verhalen uit de vaderlandse en Europese geschiedenis aan bod. Het vierde deel is in dat opzicht bijzonder, omdat het alleen over de Tweede Wereldoorlog gaat.

Het boek bevat vijftien verhalen over de oorlogsjaren. Het zijn verhalen over onder andere de Jodenvervolging, de Jappenkampen, verraad en verzet, de Duitse inval en de operaties Market Garden en Barbarossa. De verhalen zijn rijk geïllustreerd met tekeningen die betrekking hebben op het verhaal en de hoofdrolspelers, maar ook met historische foto’s. Bovendien worden de verhalen aangevuld met historische weetjes (Wist je dat...), tips voor het bezoeken van musea en korte beschrijvingen van personen die een belangrijke rol speelden tijdens de Tweede Wereldoorlog, zoals Anton Mussert, Joseph v. Stalin en Karel Doorman.

De verhalen in ‘Vet oud!’ zijn niet waargebeurd. Het zijn spannende verhalen die jongeren moeten enthousiasmeren voor geschiedenis en hen op die manier inzicht moeten geven in de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog. Met dat in ogenschouw genomen kunnen de verhalen van Zuiderveld en Soepboer heel leerzaam zijn. Mogelijk dat het lezen van deze verhalen in vrije tijd of bij gebruik in lessen op school bij nog meer leerlingen enthousiasme en interesse voor geschiedenis kan aanwakkeren. ‘Vet oud!’ bewijst in ieder geval dat (het schoolvak) geschiedenis absoluut niet saai hoeft te zijn, maar juist bijzonder leuk, spannend en interessant is.