Toespraak van Stalin (07-11-1941)

De volgende tekst sprak Joseph V. Stalin uit op 7 november 1941 voorafgaand aan de jaarlijkse parade van het Rode Leger op het Rode Plein in Moskou ter ere van de 24e verjaardag van de Oktoberrevolutie. De tekst verscheen de volgende dag in Pravda. De toespraak is beroemd geworden omdat het Duitse leger tijdens de parade op slechts enkele tientallen kilometers van Moskou stond. Stalins rede zou een opkikker voor het moreel zijn geweest en er mede toe hebben bijgedragen dat het Rode Leger de Wehrmacht die winter wist terug te dringen.

Kameraden soldaten en matrozen, commandanten en politieke commissarissen, arbeiders en arbeidsters, kolchozeboeren en -boerinnen, leden van de intelligentsia, broeders en zusters in de achterhoede van onze vijand, die tijdelijk onder het juk van de Duitse rovers terecht zijn gekomen, en onze roemrijke partizanen en partizanes, die de achterhoede van de Duitse indringers verwoesten!

Namens de Sovjetregering en onze bolsjewistische partij groet ik u en feliciteer ik u met de 24e verjaardag van de Grote Socialistische Oktoberrevolutie.

Kameraden! Het is onder zware omstandigheden dat wij vandaag de 24e verjaardag van de Oktoberrevolutie vieren. De verraderlijke invasie van de Duitse rovers en de ons opgedrongen oorlog hebben ons land in gevaar gebracht. We hebben tijdelijk een aantal gebieden verloren en de vijand staat voor de poorten van Leningrad en Moskou. De vijand rekende erop dat ons leger na de eerste klap uiteengedreven zou zijn en dat ons land op de knieën gebracht zou zijn. Maar de vijand heeft zich ernstig verrekend. Ondanks de tijdelijke tegenslagen slaan ons leger en onze marine de vijandelijke aanvallen op heldhaftige wijze langs het gehele front af, waarbij de vijand zware verliezen wordt toegebracht, terwijl ons land – ons hele land – zich heeft georganiseerd tot een eendrachtig kamp, teneinde samen met ons leger en onze marine de verplettering van de Duitse indringers te bewerkstelligen.

Er zijn momenten geweest waarop ons land zich in een nog penibeler situatie bevond. Denk aan het jaar 1918, toen we de eerste verjaardag van de Oktoberrevolutie vierden. Drie kwart van ons land was toen in handen van de buitenlandse interventionisten. Oekraïne, de Kaukasus, Centraal-Azië, de Oeral, Siberië en het Verre Oosten hadden we tijdelijk verloren. We hadden geen bondgenoten, we hadden het Rode Leger niet – we waren nog maar pas begonnen met de oprichting ervan –, er was niet genoeg brood, er waren niet genoeg wapens en er waren niet genoeg uniformen. 14 staten vielen ons grondgebied destijds binnen. Maar we versaagden niet, we verloren de moed niet. In het vuur van de strijd richtten we destijds het Rode Leger op en vormden we ons land om tot een legerkamp. De geest van de grote Lenin inspireerde ons toen om de strijd aan te gaan met de interventionisten. En wat gebeurde er? We versloegen de interventionisten, heroverden alle verloren gebieden en behaalden de overwinning.

Momenteel staat ons land er veel beter voor dan 23 jaar geleden. Ons land is nu vele malen rijker aan industrie, levensmiddelen en grondstoffen dan 23 jaar geleden. We hebben nu bondgenoten, die samen met ons een eensgezind front vormen tegen de Duitse bezetters. We hebben nu de sympathie en de steun van alle Europese volkeren die onder het juk van Hitlers tirannie terecht zijn gekomen. We beschikken nu over een voortreffelijk leger en een voortreffelijke marine, die met hun lichaam de vrijheid en onafhankelijkheid van ons moederland beschermen. We hebben geen ernstig tekort aan levensmiddelen, wapens of uniformen. Ons hele land, alle volkeren van ons land ondersteunen ons leger en onze marine en helpen hen de binnengedrongen fascistische hordes te verslaan. Onze reserves aan mankracht zijn onuitputtelijk. De geest van de grote Lenin en zijn zegebrengende vaandel inspireren ons nu om deze Vaderlandse Oorlog aan te gaan, net als 23 jaar geleden.

Kunnen we er nog aan twijfelen dat we de Duitse indringers kunnen en moeten overwinnen?

De vijand is niet zo sterk als hij wordt voorgesteld door enkele verschrikte intellectuelen. De duivel is niet zo angstwekkend als hij wordt afgeschilderd. Wie kan ontkennen dat ons Rode Leger de veelgeprezen Duitse troepen herhaaldelijk in paniek op de vlucht heeft gedreven? Als we niet afgaan op de opschepperige verklaringen van de Duitse propagandisten, maar op de werkelijke toestand van Duitsland, dan is het niet moeilijk te begrijpen dat de fascistische indringers voor een catastrofe staan. In Duitsland heersen momenteel honger en armoede, Duitsland heeft in vier maanden oorlog vier en een half miljoen soldaten verloren, Duitsland bloedt dood en zijn reserves aan mankracht raken op. Een gevoel van verontwaardiging maakt zich meester van de Europese volkeren die onder het juk van de Duitse bezetters terecht zijn gekomen, maar ook van het Germaanse volk zelf, dat het einde van de oorlog nog niet kan zien. De Duitse indringers spannen hun laatste krachten in. Het lijdt geen twijfel dat Duitsland een dergelijke inspanning niet lang kan volhouden. Nog enkele maanden, een half jaar, wellicht een klein jaar, en Hitler-Duitsland zal moeten breken onder de last van zijn misdaden.

Kameraden soldaten en matrozen, commandanten en politieke commissarissen, partizanen en partizanes! De hele wereld ziet naar u op omdat u de strijdmacht vormt die in staat is de roofzieke Duitse hordes uit te vernietigen. De onderdrukte Europese volkeren die onder het juk van de Duitse bezetters terecht zijn gekomen, zien naar u op als hun bevrijders. Deze grootse bevrijdingsmissie is u ten deel gevallen. Wees deze missie waardig! De oorlog die u voert is een rechtvaardige oorlog, een bevrijdingsoorlog. Moge u in deze oorlog bezield worden door het moedige voorbeeld van onze grote voorvaderen: Alexander Nevsky, Dmitry Donskoi, Kuzma Minin, Dmitry Pozharsky, Aleksandr Suvorov, Mikhail Kutuzov!* Moge het zegebrengende vaandel van de grote Lenin u bescherming bieden!

Op naar de volledige verplettering van de Duitse indringers!

Dood aan de Duitse bezetters!

Lang leve ons roemrijke moederland, zijn vrijheid en zijn onafhankelijkheid!

Onder het vaandel van Lenin gaan wij voorwaarts, op naar de overwinning!

* Allen zijn legendarische Russische helden. Nevsky versloeg in 1240 een Zweedse invasieleger en in 1242 de Teutoonse Gouden Horde. Donskoi vocht in de 14e eeuw tegen de Mongolen en de Tataren en won in 1380 een veldslag tegen de Mongools-Tataarse Gouden Horde. Minin en Pozharsky voerden begin 17e eeuw een Russisch leger aan tegen een Pools invasieleger. Suvorov was een generalissimo en oorlogsheld uit de 18e eeuw. Kutuzov verdreef als opperbevelhebber van het Russische leger in 1812 Napoleons Grande Armée uit Rusland.