"U-Boat Prey" is een uitgave van Pen & Sword in de serie "Images of War". Deze serie bestaat inmiddels uit bijna 100 boeken die gebaseerd zijn op een collectie zeldzame foto`s of grafische afbeeldingen, die aangevuld worden met bijschriften en levendige teksten. De boeken gaan meestal over een bepaalde campagne of een wapen uit de Tweede Wereldoorlog, maar sommige uitgaves uit de serie behandelen onderwerpen over andere conflicten zoals de oorlog in Korea of de Balkanoorlog. Doordat de boeken uit de serie niet veel pagina`s bevatten en standaard uit soft covers bestaan, zijn ze heel betaalbaar. Door deze laagdrempeligheid is de serie een groeiend succes.

"U-Boat Prey" gaat over de eerste jaren van de Slag om de Atlantische Oceaan gezien vanuit de ogen van de slachtoffers. Dit zijn, zoals uit de ondertitel "Merchant Sailors at War 1939-1942" mag blijken, de bemanningsleden van de vele tot zinken gebrachte koopvaardijschepen. Tijdens de Slag om de Atlantische Oceaan zijn ruim 3.500 geallieerde koopvaardijschepen tot zinken gebracht, waarvan bijna 2.500 ten prooi vielen aan U-boten. De overige 1.000 verdwenen in de golven als gevolg van luchtaanvallen, aanvallen door oppervlakteraiders, kustgeschut en mijnen. Een onderzeebootaanval was voor een opvarende van een koopvaardijschip een ware nachtmerrie omdat deze uit het niets kwam. Als een roofdier in de nacht sloeg een U-boot altijd onverwacht toe.

Omdat Groot-Brittannië als eilandnatie volledig afhankelijk was van bevoorrading over zee, werden vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog alle beschikbare handelsvaartuigen ingezet in een poging om de aanvoer van goederen gaande te houden. In het begin van de oorlog was die aanvoer over zee nog niet goed georganiseerd waardoor alleen al in 1939 en 1940 ruim 1.100 geallieerde koopvaardijschepen tot zinken werden gebracht. Door de invoering van de konvooien, betere escortes en bewapening van de koopvaardijschepen zelf werd dit in 1941 teruggebracht naar 850, maar in 1942 werd het aantal Duitse onderzeeboten zo groot dat alleen al in dat jaar 1.200 geallieerde schepen in de golven van de Atlantische Oceaan verdwenen. Het aantal vernietigde schepen in de eerste helft van de oorlog was daardoor groter dan het aantal schepen dat nieuw in de vaart kon worden gebracht. De geallieerden leken de Slag om de Atlantische Oceaan te gaan verliezen. Door de konvooien te laten escorteren door hulpvliegdekschepen, de invoering van verbeterde radarsystemen, maar vooral door nieuwe langeafstandsvliegtuigen kon dit vanaf 1943 gekenterd worden. De Duitsers konden de vernietigde U-boten niet meer vervangen en de geallieerde verliezen liepen drastisch terug naar 575 verloren schepen in de jaren 1943 tot en met 1945. Bovendien konden de verloren schepen vervangen worden door nieuwe, vooral door grote aantallen Amerikaanse schepen die razendsnel gebouwd konden worden.

Auteur Philip J. Kaplan, die al meerdere boeken schreef over militaire onderwerpen, waarvan een tweetal voor de serie "Images of War", heeft een vlotte pen en "U-Boat Prey" leest dan ook zeer gemakkelijk. De lezer moet echter wel over een brede kennis van de Tweede Wereldoorlog beschikken omdat de auteur zeer veel gebeurtenissen en ingrijpende slagen vernoemt, zonder deze verder toe te lichten. Maar zoals gezegd is de serie "Images of War" gebaseerd op collecties weinig of nooit gepubliceerde afbeeldingen wat weergegeven wordt door de tweede ondertitel: "Rare Photographs from Wartime Archives". De foto`s in het boek, die daadwerkelijk bijzonder zijn, vormen een kapstok voor de stukken tekst die daardoor niet al te diep in gaan op de materie. Hierdoor is de volgorde waarin de tekst gepresenteerd wordt niet chronologisch, maar wordt die bepaald door de onderwerpkeuzes van de verschillende hoofdstukken. Als naslagwerk is "U-Boat Prey" dan ook niet geschikt, maar als aanvulling op de bestaande literatuur voldoet het boek uitstekend.