Walther Kurt von Seydlitz-Kurzbach werd op 22 augustus 1888 in Eppendorf-Hamburg geboren. Hij was van Pruisische militaire adel en een directe afstammeling van de beroemde Pruisische generaal Friedrich Wilhelm Freiherr von Seydlitz. In september 1908 kwam Walther von Seydlitz-Kurzbach als Fahnenjunker bij Feldartillerie-Regiment 36 terecht. In 1910 werd hij tot Leutnant gepromoveerd.
In de Eerste Wereldoorlog werd zijn regiment in Oost-Pruisen ingezet. In 1915 werd Von Seydlitz-Kurzbach tot Oberleutnant bevorderd. In 1915 en 1916 vocht hij aan het westfront bij de Somme. Op 16 oktober 1918 kreeg hij het Ritterkreuz des Hohenzollernschen Hausordes.
Na de oorlog werd hij Adjutant van de 36. Feldartillerie Brigade. Van 1920 tot 1922 was hij Regiments-Adjutant van het 22. Artillerieregiment. In 1930 werd Von Seydlitz-Kurzbach tot Major gepromoveerd. In 1933 werd hij de commandant van de 4. Abteilung van het 22. Artillerieregiment. In 1934 werd hij tot Oberstleutnant en in 1936 tot Oberst bevorderd. In dat jaar werd hij ook commandant van het 22. Artillerieregiment.
In december 1939 werd hij tot Generalmajor gepromoveerd en op 20 maart 1940 werd hij commandant van de 12. Infanteriedivision. In mei 1940 werd de divisie in Frankrijk ingezet. Von Seydlitz-Kurzbach kreeg op 15 augustus het Ritterkreuz. In 1941 werd de divisie naar het oostfront verplaatst en als een deel van de 6. Armee ingezet. Op 31 december werd Von Seydlitz-Kurzbach tot Generalleutnant bevorderd en kreeg hij het Eichenlaub bij zijn Ritterkreuz. Op 4 maart 1942 werd hij de commandant van een speciaal korps, dat als taak had in operatie Brückenschlag de ingesloten Duitse troepen bij Demyansk te bevrijden. Deze zes divisies, onder bevel van General der Infanterie Walter Graf von Brockdorff-Ahlefeldt, waren in januari 1942 door vier Sovjetlegers omsingeld. Van maart tot en met april 1942 leidde Von Seydlitz-Kurzbach de operatie, die succesvol werd afgerond. Op 10 mei werd Von Seydlitz-Kurzbach commandant van het LI. Armee Korps en vertrok hij naar Charkov. Op 1 juni werd hij tot General der Artillerie gepromoveerd.In juni 1942 begon de opmars naar Stalingrad. Er ontstond een verschrikkelijke slag tussen de 6. Armee en de 4. Panzerarmee en twee Sovjetlegers, het 62e en het 64e. Tijdens de slag kwam General der Infanterie Schmundt, de adjudant van Hitler langs. Hij zei dat als het Friedrich Paulus lukte Stalingrad in te nemen hij General der Artillerie Alfred Jodl mocht vervangen als Chef van de Generale Staf van het Oberkommando der Wehrmacht (OKW). Von Seydlitz-Kurzbach zou Paulus dan opvolgen als commandant van de 6. Armee. Het lukte Paulus echter niet om Stalingrad te veroveren.
Op 19 november 1942 begon operatie Uranus, een groot vijandelijk offensief, dat leidde tot de omsingeling van de troepen bij Stalingrad. Reichsmarschall Hermann Göring beloofde echter dat zijn Luftwaffe de 6. Armee wel kon bevoorraden. Hij ging ervan uit dat dit wel mogelijk zou zijn, omdat de troepen bij Demyansk ook succesvol waren bevoorraad via een luchtbrug. Bij Stalingrad moesten echter veel meer soldaten bevoorraad worden en de omstandigheden waren veel ongustiger. Het was voor de weinige transporttoestellen van de Luftwaffe een onmogelijke taak om de 6. Armee te bevoorraden.
Hitler gaf Paulus geen toestemming om uit te breken. Op initiatief van Von Seydlitz-Kurzbach waren de korpscommandanten het eens geworden dat ze Paulus zouden aanraden toch uit te breken, omdat de 6. Armee anders verloren was. Paulus gehoorzaamde Hitler echter en gaf geen bevel om uit te breken. Von Seydlitz-Kurzbach probeerde het vanzelfsprekende af te dwingen door de 94. Infanteriedivision alvast bevel te geven terug te trekken. Hitler was woedend toen hij hier achter kwam en ging er vanuit dat dit Paulus' werk was. Daarom liet hij het noorden van Stalingrad onder speciaal commando van Von Seydlitz-Kurzbach plaatsen.
De Sovjetlegers kwamen steeds dichter bij Stalingrad. Op 31 januari 1943 gaf Von Seydlitz-Kurzbach zich over en werd hij krijgsgevangen gemaakt door de Sovjets. Von Seydlitz-Kurzbach keerde zich in krijgsgevangenschap volledig tegen Adolf Hitler en hij werd het hoofd van de Bund Deutscher Offiziere (BDO). De bond werkte samen met het Sovjetregime en probeerde de Wehrmacht te destabiliseren. De bond probeerde ook een einde aan de oorlog te maken zonder dat Duitsland bezet zou worden, Duitse soldaten te stimuleren zich over te geven en het officierskorps aan te moedigen Hitler af te zetten. Verscheidene officieren steunden Von Seydlitz-Kurzbach, maar de meesten weigerden samen te werken met de Sovjets. Hitler was natuurlijk woedend toen hij hoorde van het verraad van Von Seydlitz-Kurzbach. Hij liet hem in 1944 bij verstek ter dood veroordelen. In de Sovjet-Unie werd hij veroordeeld tot 25 jaar dwangarbeid vanwege het begaan van oorlogsmisdaden. Op 16 oktober 1955 mocht hij echter naar West-Duitsland terugkeren. Het jaar daarna werd het vonnis van Hitler door West-Duitse rechtbanken herroepen. De Bundeswehr weigerde echter om Von Seydlitz-Kurzbach zijn rang en pensioen terug te geven. Von Seydlitz-Kurzbach, de voormalige held van Demyansk, werd door velen in Duitsland gehaat. Walther von Seydlitz-Kurzbach stierf, volledig verbitterd en gedesillusioneerd, op 28 april 1976 op 87-jarige leeftijd in Bremen. In 1996 werd zijn veroordeling in Rusland ongedaan gemaakt.