Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
* Isaak Nathan, geb. 1880, meerdere keren gearresteerd, voor het laatst in 1941, pleegde zelfmoord 16 augustus 1941
* Lisette Nathan geb. Harf 1880, gedeporteerd 1941, Riga, vermoord 26 maart 1942.
* Ruth Nathan, geb. 1921, vluchtte naar de VS 1939, overleefde.
Isaak Nathan, een veehandelaar, trouwde met Lisette Harf, die huisvrouw en moeder werd. Hun dochter, Ruth, groeide op in Emmerich; toen op de leeftijd van 18 vluchtte zij naar Groot-Brittannië en verder naar de VS waar zij stierf op de leeftijd van 83.
Isaak Nathan werd talloze keren gearresteerd; na de laatste stierf hij in augustus 1941 in de gevangenis. Ruth legde een geschreven getuigenis af aan Yad Vashem. Voor de plaats van de dood schreef ze: "gedood in de gevangenis, Nazi's zeiden 'zelfmoord". Vier maanden later, op 11 december 1941, werd Lisette Nathan gedeporteerd naar het getto van Riga. Voordat ze aankwam, waren 27.500 Letse Joden vermoord om ruimte te maken voor de nieuwe deportaties; overlevende getuigen herinnerden bloed op straat. Lisette zelf werd daar 3 maanden later vermoord.
Deze messing plaquettes van 10 bij 10 cm zijn in de stoep te vinden voor de huizen waarvan de voormalige, meestal Joodse, bewoners vervolgd en meestal vermoord zijn door de Nazi’s. In de kleine plaatjes zijn de namen en de datum en plaats (meestal een concentratiekamp) waar zij vermoord zijn gestanst.
In veel andere steden en dorpen, vooral in Duitsland maar ook in andere Europese landen, komen deze monumentjes ook voor, en hun aantal, nu al vele duizenden, neemt nog steeds toe. Vrijwel alle Stolpersteine zijn gelegd door de Duitse kunstenaar zelf, Gunter Demnig.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!