Stolpersteine Unterer Markt 2

Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
* Sally Löwenstein, geboren 1865, vluchtte 1938 naar Zuid-Afrika.
* Bertha Löwenstein née Elsberg, geboren 1864, vluchtte 1938 naar Zuid-Afrika.
* Julius Löwenstein, geboren in 1901, vluchtte in 1939 naar Zuid-Afrika.
* Eleonore W. Löwenstein née Lange, geboren 1898, vluchtte in 1939 naar Zuid-Afrika.
* Manfred Löwenstein, geboren 1902, vluchtte 1938 naar Holland, lot onbekend.
* Emma Löwenstein née Poppert, geboren 1904, vluchtte 1937 naar Nederland, geïnterneerd in Westerbork, gedeporteerd, vermoord in bezet Polen.
* Walter Poppert, geboren in 1902, vluchtte in 1936 naar Zuid-Afrika.
* Lilly Poppert geboren Löwenstein, geboren in 1904, vluchtte in 1936 naar Zuid-Afrika.

Sally en Bertha Löwenstein hadden drie kinderen: Julius (die met Eleonore Lange trouwde), Manfred (trouwde met Emma Poppert) en Lilly (trouwde met Walter Poppert, die mogelijk Emma's broer is). Van de vier paren die hier worden herinnerd, overleefden de drie paren die in 1936, 1938 en 1939 naar Zuid-Afrika vluchtten; het naar Nederland vluchtte echtpaar - Manfred en Emma Löwenstein - blijkbaar niet.

Sally Löwenstein had een warenhuis, dat in 1928 failliet ging. Later opende zoon Manfred nog een warenhuis op Unterer Markt 2. Een lokale anti-joodse boycot in 1935 leidde ertoe dat Manfred het bedrijf opgaf. Hij verhuurde het bedrijf aan een SA (Sturmabteilung = nazi-paramilitair) die niet betaalde. Nadat ze de SA-man in het openbaar een schurk en bedrieger hadden genoemd, vluchtten Manfred en zijn vrouw Emma naar Nederland. Records zijn onduidelijk: men zegt dat Manfred eerst naar Nordhorn, Duitsland en daarna naar Amersfoort, NL ging, en Emma naar Enschede, NL (36 km van Nordhorn). Ze is vermoord in Polen; zijn lot is onbekend.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Fedor de Vries & Anne Palmer
• Foto's: Jens-Erik Janke
• Stadt Museum Ibbenbüren, Stadtgeschichte
• Haus der Familie Löwenstein Unterer Markt 2
• Stolpersteine.eu