Memorial met bovenaan een plaquette met tekst in het Frans en het Engels :
" Voor onze vrijheid, op 12 april 1944, elf vliegeniers
van de U.S.Air Force vonden de dood in deze buurt "
" Herinnering aan de burgerslachtoffers van Longueville
vermoord door de nazi’s op 7 september 1944 " (enkel in het Frans)
Onderaan : 2 kleinere plaquettes met de namen van de 9 omgekomen vliegeniers.
Op 12 april 1944 vertrokken 455 vliegtuigen in de late ochtend uit Engeland om twee grote Duitse industrieterreinen te bombarderen. Aan de Duitse grens was er zoveel mist dat de hele vloot werd bevolen om terug te keren naar hun basis. Op de terugweg werd het toestel B-24J onderschept en aangevallen door een Duitse Jager. Het viel neer in de buurt van Tohogne.
Hoewel er 11 vermeld staat zouden er maar 9 bemanningsleden omgekomen zijn.
Eén co-piloot, Robert Ripps, overleefde en werd gered door het verzet.
Van deze 9 bemanningsleden zijn er 5 begraven op het Ardennes American Cemetery te Neuville-en-Condroz (België).
Sgt. Cantor
Sgt. Ellis
Sgt. Hynes
Sgt. Limes
2LT Perry
Op het Netherlands-American Cemetery te Margraten is begraven
PFC Cottrell
De overige 3 bemanningsleden zijn na de oorlog gerepatrieerd naar de VS en daar herbegraven.
Private First Class Cottrell was staartschutter
Sergeant Milton was de rechter boordschutter van het toestel
Staff-Sergeant Caplane was de schutter in de koepel boven het toestel
Sergeant Ellis was eveneens schutter in een koepel maar die onder het toestel hing
Sergeant Hynes was de linker boordschutter
Staff-Sergeant Limes was de radiocontroller
2e Luitenant Love was een van de 2 piloten
2e Luitenant Perry was navigator
2e Luitenant Swanson was de bommenrichter
Reden waarom vijf bemanningsleden op de begraafplaats van Neuville-en-Condroz begraven zijn zou gezocht kunnen worden in de aanwezigheid van een laboratorium op deze begraafplaats waardoor er meer mogelijkheden voor identificatie waren. Hierdoor was het mogelijk uitgebreider onderzoek te doen. Dit is ook een van de redenen waarom deze begraafplaats is aangelegd in de vorm van een kruis. Er konden daardoor in alle 4 richtingen soldaten begraven worden nadat zij alsnog geïdentificeerd waren. Dit is tot op heden nog steeds zo. Deze begraafplaats is aangewezen voor herbegrafenis van gevonden militairen uit de 2e wereldoorlog.
Op donderdag 7 september 1944 vluchtte het Duitse leger voor de opmars van de Amerikaanse troepen. Hierbij werd een Duitse officier doodgeschoten door een sluipschutter op de plaats La Haisse. Dit kon niet ongestraft blijven. In de namiddag staken de Duitsers de boerderij van La Haisse in brand, evenals enkele hooibergen en loodsen. ’s Avonds keerden ze terug, vastbesloten om de dood van de officier te wreken. Ze blokkeerden alle uitgangen van Longueville. Veel landbouwbedrijven werden in brand gestoken en vier burgers, waaronder een kind, werden gedood door Duitse kogels.
Het U.S.Air Force Memorial herdenkt zowel de dood van de Amerikaanse bemanning als de slachting van de vier burgers. Het werd opgericht op initiatief van Jean Godinache en Jean-Pol Bair. Het werd ingehuldigd op 9 september 1984, als onderdeel van de ceremonies van de 40ste verjaardag van de bevrijding.
Bron : BELLIN François, "La tragédie de Longueville du 7 septembre 1944", Article publié sur le site de l'église romane Saint-Martin de Tohogne.
Ville de Durbuy, Partie 1: "Ne les oublions jamais! door Yves-Marie RENARD
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!