Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
- Mosè Di Consiglio en zijn vrouw Orabona Moscato Di Consiglio;
- hun zoon Salomone, zijn vrouw Gemma Di Tivoli en hun 8 kinderen (Virginia, Marco, Santoro, Franco, Rina Ester, Marisa, Lina, and Cesare, leeftijden 18 maanden – 21 jaar);
- hun dochter Clara, haar man Angelo Di Castro, en hun 2 jonge kinderen (Giuliana and Giovanni);
- hun zoon Graziano, zijn vrouw Enrica, hun zoon Mario Marco, en Enrica’s broer, Leonello Di Consiglio.
Van de twintig omgekomen familieleden werden op 24 maart 1944 zes mannen geëxecuteerd in de Fosse Ardeatine: Mosè Di Consiglio, Salomone Di Consiglio, Marco Di Consiglio, Santoro Di Consiglio, Franco Di Consiglio en Angelo Di Consiglio. Tien anderen werden vermoord in Auschwitz (acht op 23 mei 1944 en nog twee op andere bekende data). Nog eens vier werden ook naar Auschwitz gedeporteerd, maar de feitelijke plaatsen en data van hun dood blijven onbekend.
Een andere zoon van Mosè en Orabona - Cesare Di Consiglio - werd ook op 24 maart 1944 op de Fosse Ardeatine gedood. Zijn vrouw Celeste Vivanti en hun 3 kinderen onder de 7 jaar waren op 16 oktober 1943 opgepakt en op 23 oktober 1943 in Auschwitz vermoord. Pietre d'inciampo voor de vijf zijn op [towid] 94691, Via Amerigo Vespucci 41, Rome [ / towid].
Ten slotte trouwde een andere dochter, Ester, met Cesare Spizzichino en ze kregen 3 kinderen, waaronder Giulia Spizzichino. Giulia overleefde niet alleen de oorlog, maar was decennia later ook actief bij de uitlevering van de nazi Erich Priebke uit Argentinië aan Italië en bij zijn vervolging, onder meer door tegen hem te getuigen in het proces voor zijn rol in het bloedbad van Fosse Ardeatine.
In het midden van de Piazza Santa Maria Liberatrice in Testaccio, Rome, is een tuin genoemd ter ere van de familie Di Consiglio.
Deze messing plaquettes zijn in de stoep te vinden voor de huizen waarvan de voormalige, meestal Joodse, bewoners vervolgd of vermoord zijn door de Nazi’s. In de kleine, messing plaatjes zijn de namen en de datum en plaats (meestal een concentratiekamp) waar zij vermoord zijn ingestanst.
In veel andere steden, vooral in Duitsland maar ook in andere Europese landen, komen deze monumentjes ook voor, en hun aantal, nu al vele duizenden, neemt nog steeds toe. Vrijwel alle Stolpersteine zijn gelegd door de Duitse kunstenaar zelf, Gunter Demnig.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!