Herdenkingslocatie Bloedbad van My Lai

Deze herdenkingsplaats in Quảng Ngãi met monumenten, overblijfselen van een dorp en een klein museum herdenkt de slachtoffers van het bloedbad van Mỹ Lai wat hier op 16 maart 1968 werd aangericht.

Op 16 maart 1968 werden in het dorp Tu Chung, onderdeel van het grotere plaats Son My, zo’n 400 burgers gedood door Amerikaanse soldaten van de Charlie Company 11th Light Infantry Brigade. De slachtoffers waren vooral vrouwen, ouderen en jonge kinderen. Verschillende van deze slachtoffers zijn eerst gemarteld en geslagen en veel vrouwen zijn vooraf aan hun executie verkracht. De hutten en huizen werden in brand gestoken waarna de vluchtende mensen werden gedood door mitrailleurvuur. Ook werden granaten gegooid, met granaatwerpers geschoten en met bajonetten gestoken. Vrouwen probeerden hun kinderen te beschermen, het mocht echter niet baten, ook de meeste kinderen werden gedood. De meeste moorden werden gepleegd in het gehuchtje Xom Lang (My Lai) door de 1st Platoon. Een kilometer verderop in het gehuchtje My Hoi, Co Luy (My Khe) werden nog eens honderd burgers gedood door de Bravo Company. Uit de rapporten van destijds kwam een ander beeld naar voren, ruim honderd Vietcong strijders waren gedood en zo’n 20 burgers. Geruchten over meer burgerslachtoffers werden afgedaan als vijandelijke propaganda. De aanleiding van de slachting is onduidelijk. De moorden schijnen ineens uit het niets begonnen te zijn en daarna volledig uit de hand gelopen te zijn. Verschillende bronnen melden dat de slachtoffers werden aangezien als Vietcong, ze waren echter ongewapend en het waren veelal kinderen. Er zijn ook mensen gered door de Amerikaanse piloot Hugh Thompson nadat hij vanuit de lucht de wreedheden had waargenomen, hij redde samen met zijn team verschillende burgers door ze met zijn helikopter naar veilig gebied te brengen.

De Vietnamoorlog staat bekend om wreedheden, deze oorlog was anders dan alle oorlogen hiervoor. Het doel was niet om terrein te winnen, het veroverde terrein werd dezelfde dag vaak al weer verlaten. Wat telde was de zogenaamde body-count, het aantal vijandelijke doden. Er wordt door sommige bronnen gesproken dat dit soort burgerslachtingen maandelijks plaatsvonden en dat deze door de Amerikaanse legerleiding in de doofpot zijn gestopt. Bij de slachting in Son My is hier echter geen sprake van, aangezien het allemaal is vastgelegd op camera door een oorlogsjournalist (zie foto 5). Toch werd er pas een jaar naar dato door het Amerikaanse leger een onderzoek gestart. Dit naar aanleiding van een brief die klokkenluider Ronald Ridenhour schreef naar President Nixon, the Secretary of Defense en nog wat hoog geplaatste Amerikanen. Hieruit volgde een onderzoek en later een rechtszaak. Van de honderd Amerikaanse soldaten die ter plaatse waren, werd er één veroordeeld, Luitenant William Calley. Hij kreeg levenslange gevangenisstraf, die straf werd echter later omgezet naar huisarrest en na 3 jaar werd hij door een generaal pardon van Nixon alsnog vrijgesproken.

Voor de actuele bezoekersinformatie, moet u contact opnemen met het museum.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar
• Foto's: Stef Spakman (1, 2), Adam Jones (3, 4), Public domain (5)
• De Geschiedenis Van De Vietnam Oorlog, Deltas, 2004.
• OLIVER, K., The My Lai Massacre in American History and Memory, Manchester University Press, 2006.