Nederlandse Oorlogsgraven RK Kerkhof Megchelen

Op de RK begraafplaats in Megchelen liggen Hendrikus Theodorus ( Hent ) Visser en Antoon Tervoert begraven. Zij kwamen op 26 april 1945 om door landmijnen, op de terugtocht door het Duitse leger achtergelaten op de wegen richting Duitsland.

Mies Neuhaus (1911-1948) had de leiding van het noodhospitaal van Megchelen.
In Megchelen hielp iedereen mee. Massaal werd eten gekookt en kleding ingezameld, want veel mannen uit Rees hadden nog altijd de kleren aan waarin ze vertrokken waren. De zieken werden eerst opgevangen in een huis en later in de dorpsschool, waar gemiddeld per dag 140 mannen werden behandeld. Het waren voor het grootste deel, aldus een oud-kampbewoner, ‘mannen die dusdanig in hun kleding waren vervuild, dat zelfs een blinde met een verkouden neus op de loop zou gaan’.

Na de eerste opvang werden patiënten vaak overgeplaatst naar noodhospitalen in naburige dorpen als Gendringen, Ulft, Silvolde en Harreveld, of met valse papieren op weg geholpen naar huis, waarbij de IJssel, met zwaarbewaakte of weggebombardeerde bruggen, een belangrijk obstakel vormde.

De leiding van het hospitaal in Megchelen had Mies Neuhaus. Haar vader was Duitser en haar moeder Nederlandse. Ze was onderwijzeres, werkte in Hazerswoude en kwam door de oorlog terug naar Megchelen. Toen het noodhospitaal werd gesticht om dwangarbeiders op te vangen meldde ze zich als vrijwilliger en al gauw kreeg ze de leiding. Samen met andere jonge vrouwen uit Megchelen heeft Mies met ‘bovenmenselijke inzet’ het noodhospitaal geleid.
De symboliek van de inzet van het dorp wordt in het grafmonument voor Mies Neuhaus herhaald.

Al gauw na de bevrijding werd Mies Neuhaus echter ernstig ziek. Ze stierf in 1948, na verschillende bloedtransfusies, in een ziekenhuis in Arnhem; officieel aan leukemie, maar algemeen wordt aangenomen dat ze een besmetting opliep door haar intensieve contact met doodzieke dwangarbeiders. Op haar graf op het kerkhof kwam door geldgebrek geen steen.

In 2011 werd ook Mies Neuhaus geëerd, met een schitterend grafmonument van Piet Sluiter waarin de hulpactie van het andere monument zich herhaalt. Volgens een gedenkplaat bij het graf zijn 1700 mannen uit Rees door haar opgevangen.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Henny van Loenen & Maarten Koudijs
• Foto's: Arjan Vrieze (1, 2, 3), Maarten Koudijs (4, 5)