Stolperstein / Struikelsteen / Pavé de Mémoire
voor:
* Alec Bergman, geboren 1931, vluchteling in Palavas-les-Flots 1940-1942, overlevende.
Als jongen werd Alec Bergman voor zijn veiligheid ondergebracht in een OSE [Oeuvre secours aux enfants] groepshuis in Palavas-des-Flots, Frankrijk, en werd vervolgens overgebracht naar een ander huis in Izieu. Alec overleefde het omdat zijn moeder werd bijgestaan door het Franse verzet om een valse naam te krijgen. Met die hulp nam ze Alec mee enkele maanden voordat de Gestapo Izieu binnenviel en de resterende 44 kinderen meenam en vermoordde.
In een opname uit 2016, toen hij 85 was, beschreef Alec Bergman zijn tijd tijdens de oorlog als gescheiden van zijn ouders en van de ene plaats naar de andere. Voor de veiligheid wist hij niet waar zijn ouders waren en zij wisten niet waar hij was, hoewel ze te horen kregen dat het goed met hem ging. Hij omschreef Izieu als een "vakantie" waar de kinderen vrolijk speelden, met enige zorgen over hun ouders, maar zich niet bewust van wat er buiten hun toevluchtsoord gebeurde. Alec was daar een paar maanden met zijn Luikse vrienden, de Bulka-jongens, voordat zijn moeder hem kwam halen.
Na de oorlog was er in Polen niemand meer van zijn hele familie over. Volgens Bergman werd er weinig gezegd over wat er was gebeurd alsof de overlevenden zichzelf de schuld gaven van hun leven toen 6 miljoen anderen werden gedood. Ten slotte werd hij in de jaren tachtig benaderd met de vraag of hij naar het proces zou komen van Klaus Barbie, de "Slager van Lyon" die, naast andere wreedheden, opdracht had gegeven tot de deportatie en moord op de 44 Izieu-kinderen. Toen, zei Bergman, 'kwam alles terug.'
Dertig jaar later werden de reflecties van Alec Bergman online gepubliceerd. Hij zei [hier vertaald]: "Ik ben zelf een overlevende, maar niet iedereen heeft geluk gehad. In Izieu werden 44 mensen gearresteerd, behalve ik, geluk voor mij. Maar dit laat me niet gaan en ik denk vaak aan hen. Denk er eens over na en ik vind het moeilijk om reportages of films over deze periode te bekijken. Als het op televisie komt, verander ik van kanaal, omdat ik me er zo veel, veel meer dan een paar jaar geleden door voel. "
Het US Holocaust Memorial Museum heeft een [url = "https://collections.ushmm.org/search/catalog/pa1047693"] foto [/ url] gemaakt in het kindertehuis in Izieu van Alec met zijn 2 vrienden uit Luik - Majer en Albert Bulka, die worden herinnert met stolpersteine op [towid] 77258, Rue des Champs 24 [/ towid]. De stolpersteine voor de 3 jongens waren de eersten die in Luik werden geïnstalleerd.
De Duitse kunstenaar Gunter Demnig begon in 1997 met het leggen van de eerste Stolperstein in de Berlijnse wijk Kreuzberg.
Inmiddels liggen er in vele landen al Stolpersteine.
Het is een herinnering aan de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog.
Een Stolperstein is een betonnen steen van 10 x 10cm, met aan de bovenkant een messing plaatje waarin de naam, geboorte- en overlijdensdatum en de plaats van overlijden wordt gestanst.
De Stolperstein wordt geplaatst in de stoep voor het voormalige woonhuis van het slachtoffer.
Gunter Demnig geeft zo ieder slachtoffer een eigen monument.
Zijn motto is: 'EEN MENS IS PAS VERGETEN ALS ZIJN OF HAAR NAAM VERGETEN IS'.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!