TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolperstein Folkingestraat 41

Deze Stolperstein (ook wel Struikelsteen genoemd) herdenkt:

* Samuel Woltjer, geboren 1912, gedeporteerd uit Westerbork 1944, vermoord op 18-01-1945, KDO Chechowitz.

Er is weinig informatie gevonden over het leven van Samuel Woltjer voor de oorlog. Hij had blijkbaar een vrouw (Roosje Woltjer-Bilderbeek) en een kind dat de oorlog heeft overleefd; de drie woonden samen op dit adres. Uit de gegevens van Yad Vashem blijkt dat hij op 4 september 1944 vanuit het doorgangskamp Westerbork naar Theresienstadt is gedeporteerd en vandaar drie weken later naar Auschwitz is gedeporteerd. Hij overleefde de selectie en werd tewerkgesteld. Hij belandde in een werkkamp in Czechowitz/Tschechowitz.

Czechowitz/Tschechowitz II was een werkkamp van Auschwitz waar gevangenen gedwongen werden om door luchtaanvallen beschadigde fabrieksgebouwen te ontmantelen; om grond-, metsel- en betonwerk te doen; wegen aanleggen; en om spoorlijnen te repareren. Toen de Sovjettroepen naderden, begonnen de nazi's op 17 januari 1945 met het evacueren van overlevende gevangenen uit Auschwitz en zijn subkampen, waaronder Czechowitz/Tschechowitz. Ongeveer 60.000 gevangenen uit het Auschwitz-complex werden gedwongen om 55-63 km naar Duitsland te lopen. Ze leden tijdens deze dodenmarsen onder de winterkou, blootstelling en honger. SS-bewakers schoten iedereen neer die viel of achterop raakte. Maar liefst 15.000 van de 60.000 overleefden de marsen niet. We weten niet of Samuel werd vermoord tijdens de mars of terwijl hij nog in het kamp was.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)