Liberation Route Marker 332: Bunkerdorp

Bunkerdorp
Toen Canadese soldaten op 25 oktober 1944 de omgeving van Groede bevrijdden, stuitten zij tot hun verbazing op een goed gecamoufleerd Duits 'bunkerdorp’, onderdeel van de Atlantikwall. Het leek een gewoon dorp met straten en woonhuizen, maar in werkelijkheid was het Stützpunkt Groede.

In 1941 begon de Duitse bezetter met de bouw van de Atlantikwall. De linie bestond uit bunkers, geschut en mijnenvelden en liep van Noorwegen tot en met de Frans-Spaanse grens. De verdedigingswerken waren geconcentreerd rond strategische punten zoals de monding van de Schelde. Iets verder van de kust waren de verdedigingswerken verbonden met tankversperringen, mijnenvelden en ondersteuningsposten zoals het Stützpunkt in Groede.

Stützpunkt Groede was de basis van een Duitse artillerie-eenheid. Er waren 250 militairen gelegerd. Het werd aangelegd in de vorm van een klein dorp met straatjes en grasperken. In verband met de ligging in ‘kaal’ land werden de elf bunkers gecamoufleerd als huis, winkel of stal. De bunkers hadden daken en geschilderde deuren en ramen. Ze kregen namen zoals ‘Villa Saarland’, ‘Villa Freundlich’ en ‘Villa Mosselland’. Het Stützpunkt werd ingezet voor ondersteuning van de kustverdediging en voor een eventuele aanval vanaf het land. Stützpunkt Groede was zelfvoorzienend en beschikte over een keukengroep, verbandpost, ziekenzaal, manschappen- en munitiebunkers.

Pas bij het naderen van het bunkerdorp tijdens Operatie Switchback ontdekten de Canadezen dat ze op een goed gecamoufleerd Stützpunkt waren gestuit. De Duitsers gaven zich zonder tegenstand over. Met de operatie Switchback moesten de Canadese 3de Infanteriedivisie en de 4de Canadese pantserdivisie trouwens de zogenaamde “Breskens pocket”, de zuidzijde van de Westerschelde met de 64ste Duitse infanteriedivisie, opruimen. Het zou één van de zwaarste operaties worden in West-Europa.

Jarenlang lagen de bunkers begraven onder een dikke laag aarde en verscholen in struikgewas. Het bunkerdorp maakt nu deel uit van het park van Groede Podium. De bunkers zijn uniek en nog in goede staat. Zelfs de schilderingen waarmee de militairen de bunkers camoufleerden zijn nog goed te zien.


Liberation Route Europe is gecertificeerd als Cultural Route of the Council of Europe. Met honderden plekken en verhalen in negen verschillende Europese landen, verbindt de route de belangrijkste regio's langs dezelfde route van de geallieerden in 1943-1945.
Het gehele traject bestaat uit themaroutes die per fiets, te voet of per auto kunnen worden afgelegd.
Deze routes passeren tal van historische- en interessante locaties en vertellen verhalen vanuit een veelvoud aan perspectieven die belangrijk waren in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog.
Iedere route is voorzien van zogenaamde markers. Dit zijn grote keien of zuilen die zijn voorzien van tekst of mogelijkheden om de verhalen te beluisteren. Daarnaast zijn er vele ‘Vectors of Memory’ geplaatst, die aangeven dat de passant zich op een van de Liberation Routes begeeft.
De routes zijn terug te vinden op de website van Liberation Route Europe of in de app via welke ook veel verhalen te beluisteren zijn.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar & Liberation Route Europe
• Foto's: Arjan Vrieze