Brug van Remagen

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Duitsland Rijnland-Palts Erpel

De brug van Remagen (Lüdendorffbrücke) werd tijdens de Eerste Wereldoorlog op aandringen van de Duitse generale staf gebouwd, teneinde meer troepen en materiaal naar het westelijk front te kunnen overbrengen.

De spoorwegbrug werd ontworpen door de architect Karl Wiener uit Mannheim. Ze was 325 m lang, haar vrije hoogte boven de normale waterstand van de Rijn bedroeg 14,80 m en onder het hoogste punt van de boog was ze 29,25 m hoog. Over de brug liepen twee treinsporen en een smal voetgangersbruggetje. Ze gold als een van de mooiste stalen bruggen over de Rijn.

Op 7 maart 1945 slaagde een kleine voorhoede van de 9e US-pantserdivisie, onder leiding van luitenant Karl H. Timmermann (een Duitser van geboorte), erin de brug te veroveren, nadat de Duitse verdedigers twee mislukte pogingen gedaan hadden om de brug op te blazen. Deze verovering ging als het "Wonder van Remagen" in de annalen van de krijgsgeschiedenis. Generaal Eisenhower riep uit: "De brug is haar gewicht in goud waard".

De Duitse legerleiding trachtte in de daaropvolgende dagen vertwijfeld de brug door bombardementen en kikvorsmannen te laten instorten.

In machteloze woede richtte Hitler een spoedrechtbank op, die vijf officieren ter dood veroordeelde en vier van hen in het Westerwald liet fusilleren.

Op 17 maart stortte de zwaar beschadigde brug in en sleurde 28 Amerikaanse soldaten mee in de dood.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!