Liberation Route Marker 391: Granaten stuiteren over de Sloedam

Granaten stuiteren over de Sloedam
Het hoofddoel in de Slag om de Schelde waren de kustbatterijen in de duinen van Walcheren. Om dit geschut het zwijgen op te leggen werd het eiland Walcheren onder water gezet en vanuit drie windstreken aangevallen. In Westkapelle en Vlissingen voerden Britse eenheden landingen over zee uit. Bij Arnemuiden deden de Canadezen een poging om langs de Sloedam het eiland te bereiken. In de nacht van Allerheiligen, 31 oktober op 1 november 1944, ondernamen de Calgary Highlanders een poging om de Sloedam te passeren. De Duitse verdediging zette zich schrap en een waar spervuur barstte los.

Korporaal Powell (B Company, Calgary Highlanders) schreef dat ze vlak voor middernacht vertrokken. De granaten afkomstig van de eigen kanonnen gierden over hun hoofden, om met groot kabaal en een korte lichtflits aan het Duitse einde van de dijk in te slaan. Het geluid was zenuwslopend en oorverdovend. Je kon jezelf niet eens horen denken, aldus Powell.

Zodra ze dichter bij het einde van de Sloedam kwamen, opende de verdediging het vuur. Met alles wat ze tot de beschikking hadden, besproeiden de Duitsers de lange dijk. Als een chaotisch vuurwerk, trokken gloeiende kogels en granaten lichtstrepen kriskras door de lucht. Inslagen van explosieven deden het dijklichaam trillen onder de soldatenlaarzen. Een antitankkanon schoot massieve pantserdoorborende granaten langs de kale dijk. De rood gloeiende projectielen gierden voorbij en stuiterden als in een flipperkast over de basaltblokken alle kanten uit.

Rondom korporaal Powell tuimelde de ene na de andere kameraad gewond op de grond. Eén incident bleef in het geheugen van Powell gegrift. De hele groep lag op dat moment zo plat als mogelijk op de grond, toen een granaat vlak bij een kameraad explodeerde. De zwaar getroffen soldaat stamelde nog “Ik ga dood”, voordat hij bewegingloos achterbleef. De overlevenden rolden in een enorme krater, van waaruit ze de Duitse soldaten even verderop konden horen praten. Powell en zijn kameraden kropen ineen in de krater en hielden zich zo stil als mogelijk, terwijl lichtkogels boven hun hoofden de nacht in daglicht baadde. De uren kropen langzaam verder totdat ze toestemming kregen om zich terug te trekken. Meter voor meter slopen ze terug langs de Sloedam terug naar de uitgangspositie. Voorlopig bleef de weg naar Walcheren nog versperd.


Liberation Route Europe is gecertificeerd als Cultural Route of the Council of Europe. Met honderden plekken en verhalen in negen verschillende Europese landen, verbindt de route de belangrijkste regio's langs dezelfde route van de geallieerden in 1943-1945.
Het gehele traject bestaat uit themaroutes die per fiets, te voet of per auto kunnen worden afgelegd.
Deze routes passeren tal van historische- en interessante locaties en vertellen verhalen vanuit een veelvoud aan perspectieven die belangrijk waren in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog.
Iedere route is voorzien van zogenaamde markers. Dit zijn grote keien of zuilen die zijn voorzien van tekst of mogelijkheden om de verhalen te beluisteren. Daarnaast zijn er vele ‘Vectors of Memory’ geplaatst, die aangeven dat de passant zich op een van de Liberation Routes begeeft.
De routes zijn terug te vinden op de website van Liberation Route Europe of in de app via welke ook veel verhalen te beluisteren zijn.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar & Liberation Route Europe
• Foto's: Arjan Vrieze