Stützpunkt Leuchtenburg - Artilleriewaarnemingsbunker Type 143 Vlissingen

De bunker ligt in de dijk en is bovengekomen bij dijkverzwaringswerkzaamheden.
Het bestuur van de Stichting Bunkerbehoud hoorde eind 2000 van de plannen van Rijkswaterstaat voor de dijkverzwaring en diende een verzoek in voor een historisch onderzoek naar deze bunker. Rijkswaterstaat was bereid om hier aan mee te werken en de bunker werd onderzocht door een aantal medewerkers van de Stichting. De bunker bleek in redelijke staat bewaard te zijn gebleven.
Omdat de bunker voor de nieuwe waterkering ligt en dus feitelijk buitendijks gebied is, was het volgens Rijkswaterstaat vanuit waterkeringtechnisch oogpunt mogelijk de bunker open te houden en een toegang te creëren. Reden voor de Stichting een officieel verzoek in te dienen bij Rijkswaterstaat, de toekomstige beheerder van de dijk: het Waterschap Zeeuwse Eilanden, en de gemeente Vlissingen op de hoogte te stellen van de plannen.
De bunker heeft het identificatienummer Vlissingen 011-91. De drie pantserdeuren zijn nog aanwezig, eveneens de vier gasdeuren waarvan één de nooduitgangdeur is. Ook het buizenstelsel voor aanzuigen en distribueren van verse lucht is nog aanwezig.
Tijdens het toegankelijk maken is de bunker bijna dagelijks opengebroken en zijn originele uitrustingsstukken ontvreemd.
De bunker is van hetzelfde type als één van de museumbunkers in Zoutelande. Het grote verschil is echter dat de bunker bij de Oranjemolen wel volledig is afgebouwd. Een overeenkomst is de pantserkoepel; beiden zijn van het type 463,1P01 met een dikte van 30cm. En een gewicht van 20 ton. In deze koepel was een periscoop (vergroting 10x) aanwezig met zicht op het molenstrand en het Slijkhaventje.
Foto 5: De ruimte voor de periscoop werd gebruikt door de "Beobachter" (waarnemer). De periscoop kon via een mechanisme (contragewicht) door de stalen koepel worden gestoken. De waarnemer kon de periscoop 360° draaien en zo op de Westerschelde naderende vijandelijke schepen spotten. Ook kon hij de stranden van Breskens in de gaten houden voor eventuele vijandelijke activiteiten. De gietstalen koepel waar hij in zat heeft een wanddikte van 30 cm. en weegt 20 ton. Bij bombardementen liet hij de periscoop zakken en werd het gat afgesloten met een pantserdeksel.

Op het molenstrand en in het Slijkhaventje zijn in november 1944 de geallieerden geland. De bunker ligt dus op een historische locatie en is wellicht één van de eerste veroverde zware bunkers op Walcheren. Tijdens de oorlog fungeerde de bunker naar alle waarschijnlijkheid als waarnemingspost voor de in het achterland gelegen batterij Baskenburg.

Voor de actuele bezoekersinformatie, kunt u terecht op de website van het museum.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Mia van den Berg / Stichting Bunkerbehoud
• Foto's: Arjan Vrieze (1), Mia van den Berg (2, 3, 4, 5)