Duitse Commandobunker Zandvoorde

De bijzonder goed bewaarde commandobunker van Zandvoorde is een knap staaltje van Duitse bouwkunst. Specifiek opgeleide pionierseenheden, de zogenaamde ‘Armierungsbatailione’, bouwen deze bunker in 1916 voor de staf van het regiment. Ze brachten het bouwjaar van de bunker en hun referenties aan boven de toegang, iets wat tot vandaag bewaard is gebleven.

Bij de bouw wordt de bunker in een glooiing ingegraven en afgedekt met aarde waarop men de omgeving kan observeren. Hierdoor wordt de constructie beschermd tegen artilleriebeschietingen. Bovendien is ze door deze inbedding volledig onzichtbaar voor de vijand. Er worden een in- en uitgang voorzien en zes kamers die allemaal uitgeven op een open, ommuurde binnenplaats. Slechts twee kamers krijgen vensters naar buiten gericht. De bekisting voor het gieten van het beton gebeurt met planken. Binnen worden de met cementbepleistering afgewerkte muren oorspronkelijk voorzien van een houden bekleding. Communicatieloopgraven die zich in de helling insnijden vormen de toegang tot het complex.

De commandobunker ligt tot het bevrijdingsoffensief in 1918 achter de gevechtslinies waardoor er op deze plaats nooit gevochten wordt. In 1917 wordt ze een tijdje gebruikt als hoofdkwartier van de Division Zandvoorde. Ze ligt namelijk langs de belangrijkste aanvoerroute van de divisie.

Na de oorlog wordt ze aan haar lot overgelaten tot ze in 1987 door de gemeente Zonnebeke werd ontsloten wordt. Sinds 1999 is de bunker beschermd. Begin 2016 werd de omgeving landschappelijk heraangelegd waarbij de oorspronkelijk toegangsloopgraven werden gevisualiseerd.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Luc Van Waeyenberge
• Foto's: Ricky van Dyck
• Informatiebord