Oorlogsbegraafplaats Gent Westerbegraafplaats

Op de Westerbegraafplaats staat een oorlogsbegraafplaats voor verschillende nationaliteiten:

Franse oorlogsgraven uit de Eerste Wereldoorlog.
Op 7 oktober 1914 verlieten 2 brigades Franse mariniers Parijs onder leiding van admiraal Ronarc’h. Via Duinkerke en Torhout spoorden ze richting Antwerpen om daar de Belgische troepen te versterken. Vele van deze marinesoldaten, verwegend Bretoenen, waren erg jong. Sommigen moesten hun 17de verjaardag nog vieren. Daarom werden ze door de andere soldaten een beetje smalend ‘les demoiselles au pompons rouge’ genoemd, naar het ronde zeemansmutsje dat ze droegen met bovenop een rode pompon.

Toen ze op 8 oktober Gent bereikten, was de fortengordel die Antwerpen verdedigde aan het afbrokkelen. De plannen werden gewijzigd en de Fransen werden in de Leopoldskazerne in Gent ingekwartierd. De volgende dag zouden ze in Melle de Belgische strijdkrachten, die zich richting IJzer terugtrokken, beschermen.

Een deel van het tweede regiment, onder het bevel van commandant Varney, nam een positie in tussen Kwatrecht en Gontrode. Rond 11 uur brandde de strijd los. Tot 18 uur werd er bijna onafgebroken heen en weer geschoten en de soldaten slaagden erin de Duitse opmars kort tegen te houden. Rond 21 uur begon het vuren opnieuw.

Commandant Varney besloot zijn manschappen niet nodeloos te laten afslachten en trok zich terug achter de spoorwegberm in Melle. Op 11 oktober was de strijd beslecht, een dag later marcheerden de Duitsers Gent binnen.

De gesneuvelde Franse militairen kregen hun laatste rustplaats op de Wester-begraafplaats.

24 Italiaanse graven, in de buurt van de Russische en Britse ereperken.
Vooraan ligt een plaat:
" L’Italia ai suoi caduti
1915 – 18 "

Italië was oorspronkelijk een bondgenoot van Oostenrijk-Hongarije en Duitsland.
Het stelde zich neutraal op toen de oorlog uitbrak.

Op 23 mei 1915 verklaarde het land de oorlog aan Oostenrijk-Hongarije, in augustus 1916 ook aan Duitsland. In de periode 1915-1917 leverden de Italianen zware veldslagen.

De Slag om Caporetto, die van 24 oktober tot 9 november 1917 plaatsvond, was een zwarte bladzijde uit de Italiaanse geschiedenis (strijd om Zuid-Tirol) .
Tijdens de zware gevechten sneuvelden zo’n 11.000 Italiaanse soldaten en raakten er meer dan 20.000 gewond. Massaal veel soldaten gaven zich over.

Op die manier kwamen ongeveer 275.000 Italianen in krijgsgevangenschap terecht.
Zij werden door de Duitse bezetter meegenomen als werkkracht naar de bezette gebieden.

Zo kwamen er ook in België terecht. In West-Vlaanderen moesten ze zware arbeid verrichten aan de spoorlijn Gent-Tielt-Diksmuide. In Gent moest een deel van hen de weg naar het vliegveld van St.Denijs-Westem mee aanleggen.

Een aantal onder hen vond hier zijn laatste rustplaats.

De Russische krijgsgevangenen verbleven in het Gentse van half 1917 tot midden 1918.

Zij werden tewerkgesteld o.a. bij de uitbouw van het vliegveld Drongen-Mariakerke.
Het lot van de Russische krijgsgevangenen was weinig benijdenswaardig.

Ondervoed en sjofel gekleed moesten ze de zwaarste karweien opknappen.
Na de Oktoberrevolutie van 1917 ondertekenden de bolsjewieken en Duitsland op 3 maart 1917 de vrede van Brest-Litovsk, waarbij Wit-Rusland werd afgestaan aan het nog altijd door Duitsland bezette Polen.

De Russische krijgsgevangenen mochten naar hun vaderland terugkeren.

De Wit-Russen bleven in Gent als opgeëiste werkkrachten en werden overgedragen aan de Belgische autoriteiten. Veel van hen bezweken aan de barre werkomstandigheden.

Na de oorlog stond het nieuwe Polen, waarvan Wit-Rusland toen deel uitmaakte, niet in voor de repatriëring van de overleden (Wit)-Russen waardoor ze in Gent bleven.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Fedor de Vries + Marie-Christine Vinck
• Foto's: Marie-Christine Vinck
• brochure Stad Gent : "Westerbegraafplaats – Themawandeling : Eerste Wereldoorlog "