Vernietigingskamp Stara Gradiska (Jasenovac V)

Vernietigingskamp Stara Gradiška werd in 1941 opgericht en in april 1945 bevrijd door het Rode Leger. Naar schatting zijn er 75.000 vrouwen en kinderen in het kamp vermoord.

Stara Gradiška was een sub-kamp van het beruchte concentratie- en vernietigingskamp Jasenovac. Het kamp was gehuisvest in een oude gevangenis en speciaal bedoeld voor kinderen en vrouwen van Joden, Serviërs, zigeuners en anti-fascistische Kroaten. Stara Gradiška werd gerund door Duitsers en leden van de Ustaše.

Het kamp is vooral berucht door de veelvoudige experimenten met gas op vrouwen en kinderen. Degene die niet werden vergast, werden doodgemarteld, geëxecuteerd of dood geslagen. De vergassingen werden in 1943 tijdelijk stopgezet vanwege een inspectie van het Rode Kruis.

In begin april 1945, naderden de partizanen het kamp. Stara Gradiška werd ontruimd en de geïnterneerden werden gedeporteerd naar de Lepoglave gevangenis, om van daaruit naar Jasenovac gebracht te worden. De meeste van hen werden in Lepoglave of Jasenovac ter plekke vermoord.

Na de oorlog werd het gevangeniscomplex gebruikt tot aan de jaren '80 om politieke vijanden van het Communistische regime vast te houden. In 1991 werd de gevangenis officieel gesloten. Er zijn zowel plannen om van de gevangenis een museum te maken als voor de plaatsing van een monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van Stara Gradiška.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Kaj Metz
• Foto's: TracesOfWar.com