Belgische Oorlogsgraven Aarschot

Op de begraafplaats in Aarschot-Ourodenberg is een erehof met 71 Belgische oorlogsgraven van de Eerste Wereldoorlog.

Op de begraafplaats te Aarschot bevindt zich een ereperk met de graven van burgers die door de Duitsers werden geëxecuteerd op 18 en 19 augustus 1914. Andere graven van vermoorde burgers zijn verspreid over de begraafplaats.
Er werden 173 inwoners van Aarschot neergeschoten door Duitse troepen in augustus 1914. Burgemeester Tielemans werd, samen met zijn zoon Louis en zijn broer Emile, door de Duitsers ter dood veroordeeld en geëxecuteerd op 19 augustus 1914.

Op de begraafplaats te Aarschot bevindt zich het graf van een Belgisch militair slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog. Het betreft DE KEYSER Emiel, gesneuveld te Zevenkerken op 27 mei 1940. Er is eveneens het graf VAN EVEN Jozef, burgerlijk slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog.

Afzonderlijk van het ereperk van de Belgische gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog is er het graf van MOUSIN Alexis Emile, gesneuveld te Aarschot op 19 augustus 1914.

Burgerslachtoffers van de Tweede wereldoorlog
Voor de rijen met de burgerslachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog, staan drie aparte grafstenen. Twee grafzerkjes zijn van de verzetslieden Jozef ‘Jos’ Claes en Léon Claes. Jozef Claes was leider van de verzetsbeweging Fidelio voor de sector 075 (Aarschot). Als adjunct-commissaris van Aarschot had hij de mogelijkheid om aan officiële papieren te geraken. Léon Claes was fotograaf. Samen met andere verzetsleden in Aarschot zorgden zij ervoor dat neergeschoten geallieerde piloten een onderkomen kregen en veilig op een ontsnappingslijn werden gezet. 1943 is een zwart jaar voor de meeste verzetsbewegingen in ons land. In dat najaar werden heel wat verzetsstrijders opgepakt. Ook Jos en Léon. Jos werd op 13 oktober 1943 als vergelding gefusilleerd in Brasschaat. Hij werd na de oorlog, op 15 mei 1945, onder ruime belangstelling plechtig op Ourodenberg begraven. Léon werd samen met Jos opgepakt. Als Nacht und Nebel-gevangene werd hij naar de concentratiekampen in Duitsland gestuurd. Op 29 april 1945 werd hij uit het kamp van Dachau bevrijd. Maar sterk verzwakt – hij woog nog slechts 35 kg – kreeg hij vlektyfus en overleed in Duitsland op 12 mei 1945. Op 7 januari 1962 werd ook hij in Aarschot begraven.

Het derde graf is van Isidoor Van Beeck. Op zijn doodsprentje lezen we: ‘Door dwang werd hij naar den vreemde ontvoerd, ver van zijn beangstigde ouder en familie; daar is hij als een offer voor het Vaderland gestorven.’ Isidoor werd in 1943 als jongeman van de ‘klas van 1921’ door de Duitse overheid verplicht te werk gesteld in Berlijn-Lichtenberg. Op 20 juli 1944 verongelukte hij. Pas op 16 januari 1956, twaalf jaar na zijn overlijden, werd hij in Aarschot begraven.

Vijfenvijftig jaar na de oorlog, op 17 juli 2000, besloot de Duitse overheid in het kader van de Wiedergutmachung een fonds op te richten om ex-dwangarbeiders schadeloos te stellen.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Luc Van Waeyenberge & Jan Rymenams
• Foto's: Luc van Waeyenberge (1, 3, 4, 5), Jan Rymenams (2)