Stolperstein Gärtnerstraße 117

Deze kleine, koperen gedenkplaat (Stolperstein of struikelsteen) herdenkt:

* Renata R. Drehmel, geboren Emanuel, geboren in 1903, toegelaten tot Langenhorn Asylum in 1943, "verhuisd" op 15 april 1943 naar het Joods Ziekenhuis, Berlijn, overleden op 11 juni 1943.

Renata Rahel Emanuel, genaamd Rena, werd geboren in Hamburg en trouwde in 1928 met een niet-joodse klerk, Fritz Drehmel. Hun enige kind, Werner Ivan Drehmel, werd het jaar daarop geboren. Toen hij twee was, begon ze te werken als verkoopmedewerker. Rena en Fritz begonnen Werner op een joodse school, stuurden hem vervolgens naar een openbare school en tenslotte terug naar de joodse school.

De Reichspogromnacht van november 1938 was zeer verontrustend. In 1939 verloor Rena haar moeder, haar stiefmoeder. In november 1941 werd haar vader naar Minsk gedeporteerd.

In februari 1942 ontving Rena het nieuws dat haar zussen Frieda en Rosa afzonderlijk waren gearresteerd wegens "raciale schande" [Rassenschande] en naar de concentratiekampen Lichtenburg en Fuhlsbüttel waren overgebracht. Beiden werden vermoord. 1942 werd erger voor Rena. Haar man stierf in april aan een hartaanval. Rena was zo radeloos dat ze in augustus zelfmoord probeerde te plegen met slaappillen. Ze werd voor zorg opgenomen in het Asiel van Langenhorn. Ze werd vrijgelaten en opnieuw opgenomen na een nieuwe zelfmoordpoging. Dit patroon zette zich voort. Ze werd voor het laatst vrijgelaten op 10 maart 1943, maar vond thuis een officiële brief waarin werd opgeroepen tot "hervestiging" van haarzelf en haar zoon, die diezelfde dag naar Theresienstadt zouden worden overgebracht. Haar zoon Werner werd op 12 maart gedeporteerd. Rena werd opnieuw opgenomen in Langenhorn en op 15 april vandaar naar het Joodse ziekenhuis van Berlijn gebracht, waar ze op 11 juni stierf. Doodsoorzaak is onbekend. Vijf dagen later zouden veel patiënten naar Theresienstadt worden gedeporteerd.

Werner Drehmel werd tot 6 oktober 1943 in Theresienstadt vastgehouden, waarna hij naar Auschwitz werd gedeporteerd. Hij was 14. Hij overleefde - een van de slechts 100 overlevenden van de 15.000 kinderen die uit Theresienstadt werden gedeporteerd. Hij emigreerde uiteindelijk naar de VS, studeerde aan Boston University, werkte met autistische kinderen en was 30 jaar gezinstherapeut. Hij deelde zijn verhaal met kinderen op een aantal scholen in Californië.

De eerste stolperstein die op dit adres voor Renata Drehmel werd geplaatst, werd begin 2017 vernield en vernield. De vandalen verwijderden het hele betonblok. Een tweede stolperstein werd in juli 2019 geïnstalleerd (foto hierboven) nabij de locatie van de eerste, en helaas werd deze in september ook vernietigd - vandalen scheurden de koperen plaat eraf. Zie Bernd Carstensens [url = "https://www.flickr.com/photos/161366249@N02/48671506076/"] foto [/ url] van de vernietiging.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!