TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolperstein Florastraße 84

Deze kleine messing plaquette (Stolperstein of Struikelsteen) herdenkt:

* Regina Spanier, geb. Herrmann 1868, gedeporteerd 1942, vermoord 1943 in Riga.

Regina Herrmann en Julius Wilhelm Spanier, een koopman, trouwden en verhuisden naar Herford. Ze kregen vier kinderen - twee zonen (Arthur en Willy) die dienden in de Eerste Wereldoorlog en twee dochters (Erna en Gertrud). In 1924 verhuisden Regina, Julius, Arthur en Gertrud allemaal naar Gelsenkirchen. Later trouwde Gertrud met Simon Reifeisen en verhuisde met hem naar Dorsten. Julius Spanier stierf in 1935. In 1938 maakten de Reifeisens deel uit van de Polenaktion, die elke Duitser met een Poolse achtergrond "terug" naar Polen deporteerde. Toen ze terug mochten naar Duitsland om hun zaken te regelen, trokken ze in bij Regina Spanier op de begane grond van het pand aan de Florastraße 84. Ruth Nussbaum en 3 kinderen trokken bij de Spaniers in.

Simon Reifeison zat in de gevangenis van Gelsenkirchen; zijn 13-jarige dochter Ilse bezocht hem in december 1939. Diezelfde maand werd ze met een kindertransport naar Zweden gestuurd. De Spanjaarden schreven vanaf dat moment tot aan hun deportatie in januari 1942 regelmatig aan Ilse; de meeste van deze brieven zijn bewaard gebleven.

Regina Spanier werd samen met Gertrud en Gertruds echtgenoot Simon Reifeisen naar Riga gedeporteerd. Regina werd vermoord toen het getto van Riga in 1943 werd geliquideerd. Ook haar kinderen Gertrud, Arthur en Erna en hun echtgenoten overleefden de Holocaust niet.

Stolpersteine voor Gertrud Anna Reifeisen en Simon Reifeisen is te zien in Dorsten op Essener Straße 12.

Een andere stolperstein voor Regina Spanier staat in Herford, op Gehrenberg 17.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)