Deze kleine, koperen, gedenkplaten (Stolpersteine of struikelstenen) herdenken:
* Elisabeth Josephy, geboren 1900, gedeporteerd 1943, Theresienstadt, vermoord.
* Anna Josephy geboren Behrend, geboren 1869, gedeporteerd 1943, Theresienstadt, vermoord 18.11.1943.
* Hedwig Josephy, geboren 1903, gedeporteerd 1943, Theresienstadt, vermoord.
Achtergrond
Anna Behrend en Georg Jacob Josephy trouwden in 1897 en kregen drie kinderen: Berthold (geb. 1898), Elisabeth (geb. 1900) en Hedwig (geb. 1903). Het gezin verhuisde in 1905 naar Jena en 7 jaar later verhuisde het naar een nieuw huis op deze locatie aan de Ebertstraße (toen Sedanstraße genoemd). Georg stierf in 1919. Berthold werd in 1929 universitair hoofddocent economie en sociale wetenschappen. Vanwege de anti-joodse acties nam hij ontslag en emigreerde hij in 1934 naar Zweden.
Anna en haar twee dochters bleven in Duitsland door toenemende anti-joodse pesterijen. Elisabeth was muziekleraar en Hedwig was technisch assistent. Beiden waren lid van een protestantse kerk.
Anna Josephy werd op 28 juni 1943 naar Theresienstadt gedeporteerd en daar 5 maanden later, op 18 november, vermoord. Ze werd 73.
Elisabeth en Hedwig kregen allebei de kans om naar Nederland te vluchten, maar weigerden beiden: ze moesten een baan hebben en het enige werk dat voor hen openstond was als huishoudster. Ze bleven in Jena. De omstandigheden rond hun dood zijn onbekend. Records van hun deportaties of sterfgevallen werden niet gevonden. Ze zaten niet in de geregistreerde deportatie van hun moeder, die op een ouderentransport zat. Een bron zegt dat ze vrijwel zeker het bevel hebben gekregen om te worden gedeporteerd en dat het mogelijk is dat ze zelfmoord hebben gepleegd.
"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig om de slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme) te herdenken. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes van 10x10 cm die in de stoep zijn geplaatst voor de laatste vrijwillige woning van (meestal joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam, geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en sterfdatum van het slachtoffer. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!