TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine Höhenstraße 18

Deze kleine, koperen Stolpersteine gedenkplaten herdenken:

* Regina Levitus, geb. Lesegold, geboren 1902, gedeporteerd 1942 Lublin, vermoord.
* Jossel Levitus, geboren 1930, gedeporteerd 1942 Lublin, vermoord.

Achtergrond
Regina Lesegold en Ignatz Levitus trouwden en runden samen een hotel. In 1922 verhuisden ze naar Frankfurt en kochten een huis aan de Höhenstrasse 18. In 1924 werd dochter Hanna geboren, gevolgd door Cili in 1925. Regina Levitus werkte tot 1928 voor het bioscoopbedrijf van Ignatz. Toen dwong de economische crisis hen ertoe hun huis te verkopen, en ze verhuisden uiteindelijk naar Straatsburg, waar ze twee jaar een restaurant runden. Hun derde dochter, Jutta, werd geboren in 1928. Vanwege de ziekte van Ignatz verhuisden ze terug naar Frankfurt, waar hij een bonthandel kon runnen. Zoon Jossel (Josef) werd geboren in 1930. Ignatz stierf kort daarna.

Regina Levitus bleef werken - eerst als huishoudster voor de directrice van een joodse basisschool en vervolgens in 1936/37 als hulpje in de keuken van een joods weeshuis.

In 1938 vluchtten Cilli (13 jaar) en Jutta (10 jaar) in 1938 via Kindertransport naar Nederland. Regina vergezelde Hanna naar Genua en slaagde erin haar op een Kindertransport naar Palestina te krijgen.

Regina keerde terug naar Frankfurt. Zij en Jossel bleven in Duitsland tot ze in mei 1942 werden gedeporteerd naar het getto van Izbica in de omgeving van Lublin. De data van hun overlijden zijn onbekend.

"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig om de slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme) te herdenken. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes van 10x10 cm die in de stoep zijn geplaatst voor de laatste vrijwillige woning van (meestal joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam, geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en sterfdatum van het slachtoffer. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)