TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine Ludgeristraße 21

Deze kleine, koperen, gedenkplaten (Stolpersteine of struikelstenen) herdenken:

* Olga Kasper née Salomon, geboren 1872, gedeporteerd 1943, kamp Vught / Nederland, vermoord 1943.
* Julius Kasper, geboren 1869, gedeporteerd 1943, kamp Vught / Holland, Sobibor, vermoord 1943.
* Ruth Kasper, geboren 1913, gedeporteerd 1943, kamp Vught / Holland, vermoord 1943 in Sobibor.

Achtergrond

Julius Kasper en Olga Salomon trouwden en kregen vijf kinderen, waaronder dochter Ruth Kasper. Hij en Olga verhuisden in 1903 naar de wijk Hochfeld in Duisburg en openden daar de "Kasper & Co." textielfabriek. Het gezin heeft er 26 jaar gewoond. In 1932 verhuisden ze naar Ludgeristraße 21, maar bleven slechts een jaar voordat ze met dochter Ruth naar Rotterdam vluchtten. Nadat de nazi's Nederland waren binnengevallen, leefden Julius, Olga en Ruth bijna drie jaar in moeilijke omstandigheden in interneringskamp Ermelo voordat ze werden gedeporteerd. Bronnen komen overeen dat Julius en Olga Kasper zijn gedeporteerd naar concentratiekamp Vught (Herzogenbusch). Olga werd daar een paar dagen na aankomst vermoord. Julius Kasper werd verder gedeporteerd naar vernietigingskamp Sobibor, waar hij werd vermoord.

Bronnen zijn inconsistent over de laatste dagen van Ruth Kasper: sommigen zeggen dat ze werd gedeporteerd en vermoord met Julius in Sobibor, maar andere documenten geven aan dat ze werd gedeporteerd naar Westerbork en vervolgens van Westerbork op 31 augustus 1943 naar Auschwitz en vermoord op 3 september 1943.

Stolpersteine voor Julius en Olga Kasper's zoon Hans Kasper en zijn familie zijn ook in Duisburg -- op Sternbuschweg 12.

"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig om de slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme) te herdenken. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes van 10x10 cm die in de stoep zijn geplaatst voor de laatste vrijwillige woning van (meestal joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam, geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en sterfdatum van het slachtoffer. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

51.431217, 6.782491