Deze Stolperstein (ook wel Struikelsteen genoemd) herdenkt:
* Ezechiël van Gelderen, geb. 1863, gedeporteerd 1942, vermoord 27-11-1942, Auschwitz.
De ouders van Ezekiel van Gelderen waren handelaars in steengoed, en zijn vader was ook een joodse studiewetenschapper. Ezekiel trouwde met Jetje Black. Hun drie zoons en twee dochters werden allen geboren in Kampen, van 1889 tot 1905. Jetje stierf zelf in 1917. Twee jaar later trouwde Ezechiël met Hester van Emden; zij stierf in Kampen op 28 september 1941 op 71-jarige leeftijd.
Ezekiel en alle vijf zijn kinderen werden vermoord in Auschwitz, elk op een andere datum: Ezechiël (27 november 1942, 79 jaar), Maurits (26 oktober 1942, 52 jaar), Rebecca (22 oktober 1942, 51 jaar), Henriette ( 7 december 1942, 50 jaar), Levie (28 februari 1943, 46 jaar) en Arie (1 december 1942, 37 jaar). Of de nakomelingen van Ezekiel van Gelderen, slechts één kleinkind overleefde de Shoah.
Vanwege de toenmalige bouw werd de stolperstein van Ezechiël van Gelderen in 2012 voor het eerst geplaatst bij de hoofdingang van Myosotis Engelenberg Park. In 2016 is het verhuisd naar Burgwal 45. Om het te hebben geplaatst op de plek waar hij ooit woonde (Gast- en Proveniershuizen aan de Boven Nieuwstraat 46) zou het op een minder geschikte plek aan de achterkant van een complex van gebouwen.
In de hal van de hoofdingang van IJsselheem Margaretha hier aan Burgwal 45 hangt ook een gedenkplaat voor Ezechiël van Gelderen.
Stolpersteine voor twee van Ezechiël's zonen, Arie en Maurits van Gelderen, zijn gevestigd op Hofstraat 69 in Kampen.
"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!