TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine Böckhstraße 49

Deze kleine koperen gedenkplaten (Stolpersteine ​​of struikelstenen) herdenken:

* Clara Boas, geboren 1898, gedeporteerd 1943, vermoord in Auschwitz.
* Helene Boas, geboren 1897, gedeporteerd 1943, vermoord in Auschwitz.
* Hertha Boas, geboren 1895, gedeporteerd 1943, vermoord in Auschwitz.

De drie zusjes van Boas - Clara, Helene en Hertha - zijn geboren in Berlijn. Helene en Clara werden elk op 26 februari geboren, een jaar na elkaar. Tijdens de nazi-tijd woonden ze in een eenkamerappartement met keuken. Alle drie waren ze dwangarbeiders, elk in een ander bedrijf. Samen verdienden ze 79 Reichsmark per week, waarvan ze RM38,75 huur betaalden. De rest was nauwelijks genoeg voor voedsel en benodigdheden. Een dag na de verjaardagen van Helene en Clara in 1943 werden ze alle drie op het werk opgepakt en gearresteerd als onderdeel van de "fabrieksactie" om Joodse arbeiders uit fabrieken te verwijderen. Ze moesten al hun bezittingen afstaan.

Drie dagen later, op 1 maart, werden Helene en Clara Boas per trein in gesloten veewagens naar Auschwitz gedeporteerd, waar ze de volgende dag arriveerden. Van de ongeveer 1.500 gedeporteerden werden 150 mannen geselecteerd voor slavenarbeid, en alle anderen werden rechtstreeks naar de gaskamers gestuurd. Op 3 maart werd Hertha Boas naar Auschwitz gedeporteerd in een andere trein van gesloten veewagens met meer dan 1.700 mensen. Ongeveer 500 mannen en 200 vrouwen werden geselecteerd voor slavenarbeid; de rest werd direct in de gaskamers vermoord. Van slechts 28 van de 1.726 is bekend dat ze de oorlog hebben overleefd, maar Hertha was er niet bij.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)