Wegmarkering nr. 3 Canadese Bevrijdingsroute

Wegmarkering nr. 3 Canadese Bevrijdingsroute.
De Canadese bevrijdingsroute wordt gemarkeerd door 18 wegwijzers waarvan dit Markering nr. 3 is.
Markering nummer 1 van deze route is ingemetseld in het Oorlogsmonument te Hoofdplaat in Zws-Vlaanderen en tevens de start van deze jaarlijkse bevrijdingsmars die traditioneel in de eerste week van november tijdens de Canadaweek in Knokke-Heist in twee dagen gelopen wordt. De route is 33 kilometer lang.
Hoe de traditie van deze bevrijdingsroute is ontstaan heeft te maken met de opdracht die de Canadezen kregen om de kanaalhavens te zuiveren en zo verder West-Vlaanderen aan te pakken. De Canadezen bereikten Brugge op 12 september maar bij de kanalen ging het mis. Na Moerbrugge werd de wijk ’t Molentje in Moerkerke fataal voor de Regina Rifles.
In Strobrugge werd een tweede poging ondernomen om over de kanalen te komen maar mislukte weer. De legerleiding besloot om een amfibieaanval uit te voeren vanuit Terneuzen over de Braakman naar de omgeving van Hoofdplaat en Biervliet in Nederland. Dit werd de hoofdaanval om West-Zeeuws-Vlaanderen te bevrijden van de Duitsers en kreeg de naam: “Operatie Switchback”.
De bevolking van Heist moest evacueren naar Knokke. Door verkeerde informatie werd Sluis gebombardeerd door de geallieerden met als gevolg een hoog dodental onder de burgerbevolking.
De negende Canadese Infanteriebrigade baande zich een weg naar Knokke door de polders, bijgestaan door enkele tankregimenten. Na het leggen van een baileybrug in Retranchement konden de troepen doorstoten naar het stukje België wat nog steeds niet bevrijd was.
Op 1 november werden de bevrijders in Knokke verwelkomd. Diezelfde dag vielen er nog burgerslachtoffers en soldaten door beschietingen uit Duinbergen en Zeebrugge.

De beschrijving van deze Canadese bevrijdingsroute is van
Oro Nieuwsmagazine-België.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Mia van den Berg
• Foto's: Arjan Vrieze