Oorlogsgraven van het Gemenebest Sint-Martens-Voeren

Op het kerkhof van Sint-Martens-Voeren zijn zes graven van vliegeniers uit het Gemenebest uit de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn gesneuveld op 5 augustus 1941 en rusten in een gezamenlijk graf.

Op de begraafplaats aan de Sint-Martinuskerk ligt de bemanning van de Wellington R1524 OJ-P van 149 Sq.
In de late avond van 5 augustus 1941, om 22u11, was de Wellington van Mildenhall opgestegen voor een raid op Mannheim.
Enkele Duitse nachtjagers van het 1.Staffel startten op Sint-Truiden de motoren en klommen de Limburgse hemel in. Het personeel van de zoeklichtbatterijen trachtte één van de bommenwerpers in een lichtbundel te vangen. Samen met de piloten van het 1.Staffel slaagden zij er die nacht in vijf toestellen boven België neer te halen.
Om drie minuten na middernacht scoorden zij een eerste overwinning, de Wellington van het 149ste "East India" Squadron stortte als eerste slachtoffer van de nachtjagers neer te Sint-Martens-Voeren op het gehucht "De Plank"'.
De zes inzittenden stierven in de vlammen. Een gedeelte van de stoffelijke resten kon slechts geborgen worden, voor de Duitsers bleek de identificatie onmogelijk.
De sergeanten Frederick Fowler (piloot, 21 j.), Eric Thomson (co-piloot, 20 j.), Howard Hale (waarnemer/navigator, 22 j.), Barrie Richardson (radiotelegrafist), Vernon Scholey (neusschutter, 21 j.) en de jood Solomon Morris (staartschutter, 27 j.) werden later onder massale belangstelling aan de voet van de kerk ter aarde besteld.

Bron: Luchtvaartgeschiedenis - De Decker C. & Roba J-L. : RAF-bommenwerpers boven België 1940-1942, De Krijger, Erembodegem, 1993

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Fedor de Vries + Marie-Christine Vinck
• Foto's: Luc van Waeyenberge (1, 2), Marie-Christine Vinck (3, 4, 5)