Wolfgang Borchert werd in 1941 opgeroepen voor zijn dienstplicht. In 1942 kreeg hij difterie en kwam met oorlogswonden in het lazaret terecht. Zijn lever werd aangetast en een volledig herstel zat er niet meer in. Borchert kwam meermalen met de legerleiding in aanvaring: men verdacht hem van insubordinatie in zijn brieven die hij schreef, en hij werd daarom in de gevangenis te Neurenberg opgesloten. Hij werd verijgelaten op voorwaarde dat hij opnieuw naar het front in het oosten zou trekken. Tijdens de veldtocht raakte hij onderkoeld en liep vervolgens geelzucht op, zodat hij in Smolensk wederom in het veldhospitaal terecht kwam. Hij werd in 1944 wederom voor het gerecht gebracht, ditmaal in Berlijn, en werd tot negen maanden gevangenis veroordeeld en doodziek naar het front gestuurd. In 1945 capituleerde zijn regiment in Frankfurt am Main aan de Fransen en hij liep weg naar Hamburg. In 1946 liep hij naast een leveraandoening ook een tuberculose op. Hij vertrok in 1947 naar een kuuroord in Bazel in Zwitserland, waar hij in november stierf van dat jaar stierf.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!