Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
OTTO GRÜNTHAL (geb. 1882, gearresteerd en gefusilleerd 1-11-1944, Hout-Blerick)
WALTER ROSENTAL (geb. 1922, gearresteerd en gefusilleerd 1-11-1944, Hout-Blerick)
Otto was ingenieur van beroep. Hij zou niet toetreden tot de Venlose joodse geloofsgemeenschap, maar met zijn vrouw zich juist afzijdig houden. Hij kocht zich in bij het Blerickse bedrijf Kurstjens, dat landbouw werktuigen maakte. Walter liet zich met zijn vrouw omdopen tot katholiek. Beide gezinnen werden, ondanks hun afstand tot de geloofsgemeenschap, niet gespaard van de anti joodse maatregelen. Na een aantal keren de 'dans' ontsprongen te zijn werden Otto en Walter uiteindelijk op 1 november 1944 door de SD opgepakt en verhoord. De SD had een tijdelijk kantoor in het Villapark te Venlo. Ze werden diezelfde dag nog in Hout-Blerick geëxecuteerd. Hun laatste bekende verblijfadres was op de Antoniuslaan.
Hoewel er geen gedenkteken is op de plek van de executie, krijgen beide mannen nu een struikelsteen met hun naam daarop. Zachtjes spreken we die uit. Dan worden ze niet vergeten.
Deze Stolpersteine liggen hier voor joodse oorlogsslachtoffers, vervolgd, gedeporteerd en/of vermoord in de Tweede Wereldoorlog.
"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het nationaalsocialisme (nazisme).
Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor een verblijfplaats van (meestal Joodse) slachtoffers van de nazi's. Elke plaquette is voorzien van de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en het lot van deze mensen. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!