Monument Dodendraad De Klinge

In De Klinge, naast een grenspaal van België-Nederland, loopt het Klingspoor, een vroegere smokkelroute. De smokkelhandel tierde welig in De Klinge en omgeving. Deze illegale grenshandel verliep in beide richtingen, allerhande producten werden naar Nederland of België gesmokkeld.

In het voorjaar van 1915 probeerden de Duitsers de smokkel een halt toe te roepen door de aanleg van de dodendraad. Een elektrische draad onder hoogspanning moest smokkelaars afschrikken. De hoogspanning op de Dodendraad zorgde ervoor dat mensen bij het minste contact werden geëlektrocuteerd. De inwoners kenden in deze periode de gevaren van elektriciteit nog niet. Om die reden werden links en rechts beschermingsdraden geplaatst in prikkeldraad of in kippengaas. De Duitse bezetters wilden met de grensversperring voorkomen dat oorlogsvrijwilligers, spionageberichten of smokkelaars de grens overstaken.
Inventieve smokkelaars vonden al snel tal van manieren om de draad te overwinnen maar toch lieten honderden waaghalzen het leven bij hun overtocht langsheen de Belgisch-Nederlandse grens. Hierbij vielen minstens drie slachtoffers in De Klinge en Meerdonk.

Na de Tweede Wereldoorlog werd het eeuwige kat- en muisspel tussen de douaniers en de smokkelaars grimmiger. Botersmokkel werd een kapitaalkrachtige onderneming en de gepantserde wagens, kraaienpoten en vuurwapens deden hun intrede.
De kraaienpoot was vervaardigd uit metaal en had vier punten. Er stond steeds één scherpe punt naar omhoog die de banden van de dienstvoertuigen van de douane moest lek steken.

Op het Klingspoor ligt een kraaienpoot.
De dodendraad werd in de zomer van 1915 aangelegd, in november 2015 werd een stuk gereconstrueerd aan de grenspaal.
Op de site werd in 2015, n.a.v. de 100ste verjaardag van het plaatsen van de dodendraad, een linde geplant, aangeboden door de Koninklijke Oudheidkundige Kring van het Land van Waas.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar
• Foto's: Marie-Christine Vinck