Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
* SIMON VERDUIN, geb. 1889, gedeporteerd 23 maart 1943 uit Westerbork, vermoord 26 maart 1943 in Sobibor.
* ANNAATJE VERDUIN-FRANK, geb. 1900, gedeporteerd 23 maart 1943 uit Westerbork, vermoord 26 maart 1943 in Sobibor.
* SIMONA VERDUIN, geb. 1923, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord 30 september 1942 in Auschwitz.
* MARY VERDUIN, geb. 1937, gedeporteerd 23 maart 1943 uit Westerbork, vermoord 26 maart 1943 in Sobibor.
* REBECCA COZIJN-GOBETS, geb. 1894, gedeporteerd 1 juni 1943 uit Westerbork, vermoord op 4 juni 1943 in Sobibor.
* ABRAHAM COZIJN, geb. 1897, gedeporteerd 12 december 1942 uit Westerbork, vermoord op 15 december 1942 in Auschwitz.
* SALOMON COZIJN, geb. 1919, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord op 30 september 1942 in Auschwitz.
* MICHEL COZIJN, geb. 1921, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord op 28 februari 1943 in Auschwitz.
* CLARA COZIJN, geb. 1923, gedeporteerd 29 juni 1943 uit Westerbork, vermoord op 2 juli 1943 in Sobibor.
* JACOB COZIJN, geb. 1928, gedeporteerd 1 juni 1943 uit Westerbork, vermoord op 4 juni 1943 in Sobibor.
* MAGDA COZIJN, geb. 1930, gedeporteerd 1 juni 1943 uit Westerbork, vermoord op 4 juni 1943 in Sobibor.
* EMANUEL COZIJN, geb. 1932, gedeporteerd 1 juni 1943 uit Westerbork, vermoord op 4 juni 1943 in Sobibor.
* MARCUS SITTERS, geb. 1871, gedeporteerd 30 maart 1943 uit Westerbork, vermoord 2 april 1943 in Sobibor.
* CLARA SITTERS-WERTHEIJM, geb. 1875, gedeporteerd 30 maart 1943 uit Westerbork, vermoord 2 april 1943 in Sobibor.
Deze Stolpersteine liggen hier voor joodse oorlogsslachtoffers, gedeporteerd en vermoord in de Tweede Wereldoorlog.
"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gestanst met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!