Waar nu de Sint-Niklaaskerk staat, stond ooit de kerk van de Onze-Lieve-Vrouwenadbij.
De abdijkerk uit de 11de eeuw sloot aan op het Koninklijk Gesticht, een imposant complex van klooster- en schoolgebouwen. Ze overleefde branden, belegeringen, de Beeldenstorm en zelfs een naamswijziging (ze nam de naam over van de oorspronkelijke Sint-Niklaaskerk, die in de 17de eeuw werd afgebroken), maar niet de Eerste Wereldoorlog.
Al in oktober 1914 werd de kerk en Gesticht grotendeels verwoest. Bij het puinruimen ontdekten Duitse soldaten een romaanse crypte, waar ze een hospitaal van maakten. Onder meer Adolf Hitler werd er verzorgd – de jonge korporaal maakte van de gelegenheid gebruik om de ruïnes te schilderen.
Op het eind van de oorlog was de kerk volstrekt onherkenbaar geworden, een berg steengruis waar ooit mensen hadden gewerkt, gebeden en geleefd.
De kerk werd in de jaren 1930 volgens oude plannen heropgebouwd, maar waar eens het Koninklijk Gesticht stond, liggen nu alleen nog akkers.
De Sint-Niklaaskerk is nu een plek van vrede en verzoening. Ze is ook een ankerplaats voor de Grote Keer, een jaarlijkse meerdaagse bedevaart in september.
De historische foto's tonen de situatie direct na de Eerste Wereldoorlog en na de wederopbouw in 1938.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!