Na de bevrijding van Oostburg op 29 oktober 1944 restte de Canadezen nog een laatste hindernis; het Uitwateringskanaal bij Retranchement. De Hickman Bridge, die de Royal Canadian Engineers bouwden, werd door de genisten vernoemd naar hun gesneuvelde sergeant. Na het gereedkomen van de brug, konden Canadese troepen de laatste verzetshaarden rondom Knokke uitschakelen, waarmee op 4 november eindelijk heel België was bevrijd. Operation Switchback was hiermee succesvol afgerond.
Ondanks dat hun werk onbekend is gebleven leverden de ondersteunende troepen een niet te onderschatten bijdrage aan de Canadese overwinning. Zo werkte de genie dag in dag uit om de wegen begaanbaar te maken. Het werk was door de vele mijnen en boobytraps extreem gevaarlijk. Zo raakte de commandant van 6th Field Company Royal Canadian Engineers, majoor T.R. Murphy, op 31 oktober 1944 gewond bij de bouw van de brug over het Uitwateringskanaal bij Retranchement. De tragedie begon met No. 2 Platoon die de weg van Zuidzande naar Retranchement controleerde op mijnen. Zonder veel problemen bereikten ze Retranchement.
De plek waar de brug over het Uitwateringskanaal moest komen lag echter vol mijnen. No. 3 Platoon maakte een uitgebreidere verkenning van de plek waar de brug was gepland. Ze kwamen al snel onder vijandelijk vuur vanaf de overkant van het Uitwateringskanaal. Ondanks de gevaarlijke omstandigheden werd de brug over het kanaal gebouwd. Als gevolg van de continue Duitse beschietingen op de bouwplaats raakten de genisten Harvey, Scott, en Slak gewond. Genist Williams had de pech dat hij in een schuttersput sprong waarin zich een mijn bevond. Zijn beide voeten werden zwaar verminkt. Sergeant John L. Hickman stierf als gevolg van de ontploffing van een mortiergranaat in zijn nabijheid. De Baileybrug over het Uitwateringskanaal werd door zijn kameraden naar hem vernoemd. Een monument herinnert tegenwoordig aan de Hickman Bridge.
Met het gereedkomen van de Hickmanbrug konden de Canadese eenheden doorstoten naar het laatste stukje België dat nog niet bevrijd was, het gebied rond Knokke. De commandant van de Duitse troepen in Zeeuws-Vlaanderen, Generaal-Majoor Eberding, werd samen met zijn staf op 31 oktober 1944 in Knokke gevangen genomen. Op 2 november viel het laatste Duitse steunpunt in West-Zeeuws-Vlaanderen, Stützpunkt Cadzand-Badhuis. De laatste Duitse eenheden gaven zich op 3 november over in Zeebrugge in België. De strijd was eindelijk ten einde!
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!