De Weg van Herdenking nr. 7: Baltia-heuvel

In 1919 werd generaal Herman Baltia door de Belgische regering benoemd tot commissaris van de Oostkantons. Hij werd belast met de volksraadpleging die, zoals bepaald in het Verdrag van Versailles, ging over het al dan niet aansluiten bij België. De volksraadpleging vond op een zeer omstreden manier plaats: niet de voorstanders, maar de tegenhangers werden uitgenodigd om op 20 september 1920 te gaan tekenen in één van de twee boeken in Eupen en Malmedy.
Het referendum werd niettemin als geldig beschouwd zodat de Oostkantons in 1925 officieel Belgisch grondgebied werden. Toch stemde tijdens de verkiezingen van 1929 maar liefst 45% van de stemgerechtigden op een pro-Duitse partij. Deze tweespalt zou blijven bestaan tot aan de vooravond van de tweede wereldoorlog.
10 dagen na de Duitse invasie in 1940 annexeerde Hitler de Oostkantons, een provocatie waarop de Belgische regering niet reageerde. In september 1941 volgde de gedwongen inlijving in het Duitse leger. Het merendeel van de jonge mannen werd naar het front in het oosten gezonden. Sommigen vluchtten of verstopten zich en weer anderen verminkten zich in de hoop afgekeurd te worden. Na de oorlog zouden de onder dwang ingelijfde soldaten door de Belgische staat beschouwd worden als collaborateurs.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar
• Foto's: Hans Tasma