De Weg van Herdenking nr. 6: December '44

De 11e december 1944 trok een afdeling infantristen, behorende tot het 99e Amerikaanse legergroep, Sourbrodt binnen en de 12e september werd het kamp Elsenborn zonder slag of stoot ingenomen.
Dit dorp was voor de geallieerde troepen een zeer belangrijk strategisch punt omdat het beschikte over een spoorwegstation voorzien van 6 sporen en geheel beschermd door het moerassig veengebied van de "Fagne Wallonne" en de "Vallei van de Roer". In het westen bevond zich bovendien de toren van Botrange die, 24 meter boven het land uitstekend, het mogelijk maakte een deel van Duitsland en de hoogvlakte van Rocherath te observeren.
De Amerikaanse legerleiding vond Sourbrodt een geschikte plaats voor een langer oponthoud en installeerde er zich. Tot aan het gehucht Noir-Thier richtten zij een belangrijk wapendepot in dat zij vulden met wapens, munitie, kleding, schoeisel, levensmiddelen, etc. Alles wat nodig was om de voorgenomen aanval voor te bereiden op de "Siegfried Linie". Ze camoufleerden 48 stuks 105mm kanonnen (10,5 is de diameter van de projectielen) en drie van 150mm, beschermd door de hoge beukenhagen en door het 376e artilleriecorps en verder verborgen zij een 7-tal Piper-Cubs op een weide in de beschutting van de Saint Wendelln kerk.
Bij hun kampement installeerden zij veldhospitalen en groeven 27 kuilen in de droge grond van "Grand Troupa" en het bos van Averscheid. Deze uitgravingen, ongeveer 2 meter diep, werden op de bodem voorzien van stro, hooi en wol, beschermd door een afdak van dikke houten planken met zandzakken erop van ongeveer anderhalve meter hoog. In deze kuilen, onder de sparren, had men zo toch een gevoel van rust en kon men zich ontspannen. Volgens de IRM sneeuwde het halverwege december 1944 op het veenplateau (49 cm sneeuw in Spa).
Boven het dorp vlogen bulderend de "V1" of vliegende bommen. De Amerikaanse soldaten spraken van "The Bussy Bomb Alley". De V1’s worden gelanceerd vanaf de basis Blankenheim/Stadtkyll in Duitsland met als bestemming Antwerpen (2448) en Luik (1592).
Gedurende 10 weken was het leven relatief rustig in SOubredt. De Amerikanen rustten en herformeerden zich, terwijl de vrachtwagens af en aan reden met de voor het naderend offensief benodigde levensmiddelen, wapens en andere goederen. De burgerbevolking van de regio was hoofdzakelijk geëvacueerd naar Malmedy of Verviers. Een klein aantal vrijwilligers bleef in het dorp om de boerderijen en huizen te beschermen en het vee te verzorgen.
Op zaterdag 16 december 1944 om 5.30 h brak de hel los toen de Duitsers onder zwaar artillerievuur, de geallieerde frontlijn in de Ardennen aanvielen tussen Losheim en Diekirch. De tanks van de 6e SS-pantserdivisie onder bevel van Sepp Dietrich, geassisteerd door de 1e pantserdivisie van Joachim Peiper, vielen aan. De manschappen van de 2e Amerikaanse divisie die de sector Elsenborn sinds hun aankomst uit Groot-Brittanië bezetten, boden weerstand aan de Duitse aanvallen gericht op herovering van de regio. Terwijl de 29e Amerikaanse divisie afkomstig uit Normandië, en verantwoordelijk voor de sector Elsenborn-Sourbrodt, aan de 2e Amerikaanse divisie assistentie verleende. De kanonnen van de 10e divisie namen onmiddellijk positie in en gaven moordend vuur in de richting van de "Hoge-Mark" in de vallei van de Schwalm-rivier (vanaf die tijd "Vallei van de dood" genoemd) en het bos van Wahlerscheid. Ongeveer 1000 granaten werden de betreffende dag afgeschoten, volgens de Amerikaanse legerleiding.
De dag erna, 17 december 1944 om 3.30 uur, landen parachutisten bij Belle-Croix onder leiding van luitenantkolonel Von de Heydig, en baggerden door de modder van de "Fagne-Wallone" en de "Fagne des Deux-Seriès", hun landing was een mislukking. Dezelfde dag ging de 9e Amerikaanse divisie op weg naar Eupen. Zij bezetten de 19e december de sectie Monschau-Elsenborn voor ondersteuning van de 2e en 99e Amerikaanse divisies. Dezelfde dag werd Sourbrodt het commandocentrum van de Amerikaanse artillerie en infantrie die alle operaties synchroniseerden van dat noordelijke deel van het offensief en tegelijkertijd de voortgang van het Duitse leger in de richting van de Maas blokkeerden. Uiteindelijk moesten de Duitsers zich terugtrekken.
Eind januari decoreerde brigadegeneraal Patton zijn troepen. 30 januari 1945 hernamen de Amerikaanse troepen het offensief bij de Rijn en 7 maart bereikten de 9e pantserdivisie de brug over de Rijn tussen Bonn en Koblenz bij Remagen, die de Duitsers hadden verzuimd op te blazen. Dit alles resulteerde in de onvoorwaardelijke capitulatie van het Duitse Rijk, ondertekend te (Compagne) Reims de 7e mei 1945.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar
• Foto's: Hans Tasma

< >