Stolperstein Pres. Steijnstraat 91rd

STOLPERSTEIN / STRUIKELSTEEN

Hier is een Stolperstein gelegd voor:
Marianne Hansen-Winnink

De Duitse kunstenaar Gunter Demnig begon in 1997 met het leggen van de eerste Stolperstein in de Berlijnse wijk Kreuzberg.
Inmiddels liggen er in vele landen al Stolpersteine.
Het is een herinnering aan de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog.
Een Stolperstein is een betonnen steen van 10 x 10cm, met aan de bovenkant een messing plaatje waarin de naam, geboorte- en overlijdensdatum en de plaats van overlijden wordt gestanst.
De Stolperstein wordt geplaatst in de stoep voor het voormalige woonhuis van het slachtoffer.
Gunter Demnig geeft zo ieder slachtoffer een eigen monument.
Zijn motto is: 'EEN MENS IS PAS VERGETEN ALS ZIJN OF HAAR NAAM VERGETEN IS'.

Borne was de eerste plaats in Nederland waar Stolpersteine zijn gelegd.
Dit gebeurde op 29-11-2007.

Marianne Hansen-Winnink
23 januari 1881 (Amsterdam) - 4 juni 1943 (Sobibor)

Marianne (Marianna) Winnink werd op 23 januari 1881 geboren in Amsterdam. Haar vader, Hijman Winnink, stond geregistreerd als diamantversteller en ook als sigarenmaker, twee vaak uitgeoefende beroepen in Joods Amsterdam. Haar moeder was de eveneens in Amsterdam geboren Branca Speijer. In het gezin Winnink-Speijer werden zeven kinderen geboren, waarvan er twee op jonge leeftijd overleden. Marianne werd daarmee de oudste van de vijf kinderen die de volwassen leeftijd bereikten. Van dit vijftal zijn Joseph en Elisabeth al ruim voor de oorlog overleden. Marianne, haar zus Flora en broer Isaac zijn in Auschwitz en Sobibor omgebracht.

Omstreeks 1897 werkte Marianne als dienstbode. Enkele jaren later, in april 1901, vertrok zij vanuit Amsterdam naar Antwerpen, maar een klein jaar later was zij weer terug in Amsterdam. Daar werden op 17 juli 1903 en 8 november 1904 haar buitenechtelijke dochters Esther en Hermina Winnink geboren. In 1909 vertrokken verschillende gezinsleden, waaronder Marianne en haar kinderen, naar Borgerhout bij Antwerpen. In 1915 waren zij en haar dochters weer terug in Amsterdam en werkte Marianne als verpleegster. In september 1921 vertrok Marianne naar Haarlem. Daar trad zij op 26 oktober van dat jaar in het huwelijk met de 42-jarige Jan Hansen, een gescheiden ‘gemeentewerkman’ bij de stadsreiniging in Haarlem en vader van vier kinderen uit eerdere huwelijken. Marianne zelf was toen 40 jaar en vestigde zich bij haar man in een huis aan de Melkboersteeg 4. Haar dochter Hermina kwam met Marianne mee; Esther werd niet bij het gezin van Jan Hansen en Marianne Winnink ingeschreven en zou in 1924 in Heusden trouwen met Willem Antonie de Waal.

Heel lang heeft het huwelijk tussen Marianne en Jan Hansen niet geduurd want al in december 1929 is Jan Hansen overleden. Het echtpaar woonde toen aan de Bantamstraat in Haarlem want in mei van dat jaar was het huis aan de Melkboersteeg afgebroken. In 1939 woonde Marianne, toen dus inmiddels de weduwe J. Hansen-Winnink, in de Indischestraat en in 1942 in de President Steijnstraat 91 Rood in de Transvaalbuurt in Haarlem-Noord. Vanuit dit laatste adres is Marianne naar kamp Westerbork overgebracht, waar zij op 21 mei 1943 werd geregistreerd. Op 1 juni 1943 werd zij vanuit Westerbork op transport gezet naar Sobibor, waar zij na aankomst vermoedelijk direct om het leven is gebracht.

Transport uit Westerbork 1 juni 1943.
Omgekomen in Sobibor op of omstreeks 4 juni 1943.

Zij werd 62 jaar.