TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Locatie Knickebein Radar Kleve

Al in de eerste maanden van 1940 hadden de Duitsers een systeem in gebruik dat kon helpen met de navigatie van bommenwerper piloten op weg naar Engeland hun doelen redelijk nauwkeurig te vinden. Het systeem dat hiervoor werd gebruikt was het zgn. Knickebein systeem. Dit bestond uit twee zenders die elk een morse-code uitzonden in een vrij smalle straal. De twee morse-codes verschilden van elkaar maar op het punt waar de twee stralen elkaar ontmoeten ‘vermengden’ deze morse codes zich tot één constant signaal en dat was precies het punt waar de bommen moesten worden gedropt. Knickebein leverde een nauwkeurigheid van ongeveer 150 meter op.

De antennes bestonden uit twee hoge schermen die onder een hoek van 165 graden van elkaar waren geplaatst. Elk scherm bestond uit 8 dipolen die een signal uitzonden dat lag tussen de 30 en 33Mhz. Door de onder een hoek geplaatste schermen ontstond een ‘pencil-beam’ van ongeveer 0,3 graden. De zender had een vermogen van 500 Watt, hetgeen resulteerde in een bereik van ongeveer 500 Km. Het systeem kon op rondlopende rails worden gedraaid om zo de twee beams op een ander punt te laten kruisen. Zo kon iedere plek in Engeland worden ‘aangewezen’.

Een zender stond in Noord-Duitsland in de buurt van Bredstedt, de andere zender stond west van Kleve.

Het Knickebein systeem werd al redelijk snel ontdekt door de Britten. Al op 5 juni 1940 ontstond het vermoeden dat de Duitsers gebruik maakten van een radio-signaal als navigatie hulpmiddel. Nadat Churchill hierover werd gebrieft werd onmiddellijk toestemming gegeven voor elektronische tegenmaatregelen. Als stop-gap maatregel werd in eerste instantie gebruik gemaakt van een medisch stralingsinstrument dat toevallig precies op de goede frequentie werkte. Later volgden meer specifieke stoorzenders. Knickebein kreeg in Engeland de code naam ‘Headache’. De tegenmaatregelen werden ‘Aspirin’ genoemd.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

  • Tekst: Ed Wijninga
  • Foto's: Ed Wijninga