Het monument is opgericht na de Eerste Wereldoorlog als eerbetoon aan de loopgraven-schutters, slachtoffers van het conflict 1914-1918.
Het oorspronkelijke monument ingehuldigd op 6 mei 1934 door koning Leopold III bevond zich in het midden van het plein, tegenover de Tervurenlaan, en was veel imposanter en zichtbaarder dan het huidige monument.
In de jaren 1970 werd het ontmanteld voor de aanleg van de eerste pre-metrolijn van Brussel, het werd herbouwd in een vereenvoudigde versie aan de zijkant van het plein.
In het midden, op een stenen basis, heft een bronzen beeld dat een gevleugelde overwinning voorstelt, een kroon op armlengte. Het is een werk van beeldhouwer Mauritius Waucquez.
Achter het beeld staat de tekst in de twee landstalen :
" 1914-1918
Aan de Loopgraafschutters
voor het Vaderland gesneuveld "
Links en rechts verzonken, twee bas-reliëfs, ook van brons in een stenen frame waarop scènes van de loopgraven.
Op het linkerpaneel duwen en trekken drie gebogen mannen, gekleed in zware militaire kleding, nauwgezet een artilleriestuk dat aan een wagen is bevestigd. Een vierde draagt een lading munitie.
Rechts, achter een uitkijkpost die de vijand met een verrekijker vanaf de rand van de loopgraaf observeert, laden drie schutters een mortier. Een vijfde beschermt zichzelf, zijn arm boven zijn hoofd geheven.
Deze scènes, behandeld in een realistische stijl, staan in schril contrast met de allegorische weergave van Victory. De uitdrukking van de gezichten is hard, bijna pijnlijk. De houding van de mannen, de zware kleding die kou en vochtigheid suggereert, de chaotische achtergrond, samengesteld uit verschillende brokstukken, een kruis waaraan een kroon hangt, gebroken boomstammen, getuigen allemaal van de zwaarte van wat werd ervaren door degenen aan wie het monument hulde brengt.
Bron : monumen.be/patrimoine-belge
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!